Terapia odmóżdżająca. W książkach tej autorki najbardziej fascynują mnie opisy wnętrz, na przykład takiej oto biblioteki:

Po obiedzie Gryzelda ułożyła Gildę do snu, potem zaś zeszła do biblioteki. Była to duża sala; na połowie wysokości ścian biegła wokoło drewniana galeryjka. Ściany były po sufit zapełnione książkami, ułożonymi na półkach. Z galerii można było sięgnąć nawet na najwyżej umieszczone półki. Pośrodku stał okrągły duży stół, wkoło niego zaś wysokie rzeźbione fotele. Przy oknach, w głębokich niszach stały krzesła i taborety.

Marzenie każdego maniaka książkowego, nie do spełnienia w naszych standardowych blokowych mieszkaniach.

Terapia odmóżdżająca. W książkach tej autorki najbardziej fascynują mnie opisy wnętrz, na przykład takiej oto biblioteki:

Po obiedzie Gryzelda ułożyła Gildę do snu, potem zaś zeszła do biblioteki. Była to duża sala; na połowie wysokości ścian biegła wokoło drewniana galeryjka. Ściany były po sufit zapełnione książkami, ułożonymi na półkach. Z galerii można było sięgnąć...

Bardzo lekka i przyjemna lektura z gatunku hrabin, baronów i służących. Ale jeśli ktoś myśli, ze jest to tylko romans to jest w błędzie. Przewija sie nawet wątek morderstwa, tajemnicy i kryminału. Książeczka, na dwa wieczory, na odpoczynek.

Bardzo lekka i przyjemna lektura z gatunku hrabin, baronów i służących. Ale jeśli ktoś myśli, ze jest to tylko romans to jest w błędzie. Przewija sie nawet wątek morderstwa, tajemnicy i kryminału. Książeczka, na dwa wieczory, na odpoczynek.

Ta powieść kojarzy mi się z "When a woman loves a man" Westlife.

Ta powieść kojarzy mi się z "When a woman loves a man" Westlife.

Doprawdy nie potrafię zrozumieć na czym polega fenomen pani Jadwigi Courths- Mahler. Swego czasu była nie tylko nadzwyczaj płodną pisarką (spod jej pióra wyszło podobno ponad 200 książek),ale również bardzo poczytną. I także dziś, choć od jej śmierci minęło ponad 60 lat jej romanse są nadal wznawiane; skoro je ktoś wydaje, to ktoś je musi kupować; a jeśli je ktoś kupuje, to zapewne i czyta. Pytanie tylko: dlaczego?
Ja po raz trzeci sięgnęłam po jej twórczość skuszona notką wydawcy, że to najczęściej wydawana powieść tej autorki. Nie bez pewnej naiwności założyłam, że w takim przypadku musi być najlepsza. Jeśli więc się nie pomyliłam, to nie chcę znać tych najgorszych.
Podobnie jak w innych jej książkach, klasyfikacja bohaterów jest zrobiona zaraz w pierwszych rozdziałach: od razu wiadomo kto jest zły, a kto dobry, kto jest katem, kto ofiarą i na nagłe zwroty akcji nie ma co liczyć.
Wszystkie pozytywne postacie są niemożliwie sztywne, układne i postępują według tych samych utartych konwenansów (podejrzewam więc, że ich znajomość wyssali wraz z mlekiem matki, w ostateczności wszyscy korzystają z jednego egzemplarza podręcznika dobrego wychowania); z kolei na usprawiedliwienie postępowania bohaterów negatywnych nie pada w książce bodaj jeden rzeczowy argument.
Nie chcę być źle zrozumiana, czy postrzegana jako zagorzała przeciwniczka romansów historycznych w ogóle, bo przeczytałam ich trochę i naprawdę kilka z nich mogę swobodnie polecić jako dobrą rozrywkę, ciekawie opowiedziane miłosne perypetie ludzi sprzed kilkudziesięciu, czy kilkuset lat.
Jednak problem z twórczością pani Courths- Mahler polega na tym, że ona w swoich opowieściach nie opisuje świata, który przeminął bezpowrotnie, lecz kreuje rzeczywistość, która nigdy nie istniała w realu. Według mojej opinii, ludzie nie są jednowymiarowi, tzn. nie są tylko dobrzy lub tylko źli, nie zawsze są uczciwi, lecz nie zawsze są też oszustami i rzadko kiedy jedni zawsze i wszędzie postępują zgodnie z obowiązującymi zasadami, a inni dla odmiany łamią je kilka razy na dzień bez cienia skrupułów. Tak było, jest i będzie. Niezależnie od tego, w ilu powieściach pani Jadwiga Courths- Mahler zaklinała rzeczywistość.
Obawiam się, że jej romanse można przyrównać do filmów rodem z Bollywood: do obejrzenia, ale ich związek z prawdziwym życiem jest praktycznie zerowy. Jeśli ktoś lubi tego rodzaju kino, powinien być zachwycony powieściami tej autorki, ja natomiast ewidentnie nie jestem odbiorcą docelowym takich produktów i moje rozstanie z pisarką jest definitywne.

Doprawdy nie potrafię zrozumieć na czym polega fenomen pani Jadwigi Courths- Mahler. Swego czasu była nie tylko nadzwyczaj płodną pisarką (spod jej pióra wyszło podobno ponad 200 książek),ale również bardzo poczytną. I także dziś, choć od jej śmierci minęło ponad 60 lat jej romanse są nadal wznawiane; skoro je ktoś wydaje, to ktoś je musi kupować; a jeśli je ktoś kupuje,...

Przeczytałam z przyjemnością.
Naiwne to trochę, a akcja została rozwleczona do granic możliwości, ale pomimo wszystko pochłonęłam książkę dość szybko.
Romans i historia kryminalna z dreszczykiem bez żadnych wysokich lotów. Z góry wiedziałam, co się wydarzy. Ponadto wszystko jest utrzymane w tonie górnolotnego sentymentalizmu, a bohaterowie albo niesamowicie dobrzy, albo do gruntu źli... Jednak czasami miło jest zrobić sobie odskocznię i zatopić się w krainie nierealnej cukierkowatości.
I jeszcze mały drobiazg - główna bohaterka okazała się o wiele bardziej męska i inteligentna od głównego bohatera, a główny bohater roztkliwiał się nad sobą do granic możliwości...

Przeczytałam z przyjemnością.
Naiwne to trochę, a akcja została rozwleczona do granic możliwości, ale pomimo wszystko pochłonęłam książkę dość szybko.
Romans i historia kryminalna z dreszczykiem bez żadnych wysokich lotów. Z góry wiedziałam, co się wydarzy. Ponadto wszystko jest utrzymane w tonie górnolotnego sentymentalizmu, a bohaterowie albo niesamowicie dobrzy, albo do...

Lekka lektura na ciepłe,letnie dni.

Lekka lektura na ciepłe,letnie dni.

Jak na mój gust książka jest oparta na jednym schemacie. Od razu praktycznie wiadomo o co chodzi.. do tego dialogi pomiędzy głównymi bohaterami.. jak dla mnie baaaaardzo sztuczne.

Jak na mój gust książka jest oparta na jednym schemacie. Od razu praktycznie wiadomo o co chodzi.. do tego dialogi pomiędzy głównymi bohaterami.. jak dla mnie baaaaardzo sztuczne.

Odniosłam wrażenie, że wydanie nie zostało poddane korekcie. A fakt ten nieco raził.

Odniosłam wrażenie, że wydanie nie zostało poddane korekcie. A fakt ten nieco raził.

Typowy dworski romans.
On bogaty, ona piękna.
Niczego odkrywczego nie ma co tu szukać.
Czyta się szybko, można i na raz.
Polecam na odmóżdżenie.

Typowy dworski romans.
On bogaty, ona piękna.
Niczego odkrywczego nie ma co tu szukać.
Czyta się szybko, można i na raz.
Polecam na odmóżdżenie.

Dla zabicia czasu, można czytać nawet w trudnych warunkach, nie wymagająca skupienia.

Dla zabicia czasu, można czytać nawet w trudnych warunkach, nie wymagająca skupienia.