Świat stworzony przez Suzanne Collins całkowicie mnie pochłonął… Niesamowicie barwne postaci na tle zupełnie niebarwnego Dystryktu Dwunastego, w którym ludzie walczą o przetrwanie. Gdzie chlubą jest mieć zmarszczki i dożyć starości. Gdzie ludzie boją się wydawać na świat potomstwo, gdyż jednocześnie skazuje się je na śmierć lub życie w ubóstwie. Katniss Everdeen – główna bohaterka „Igrzysk śmierci” jest głową rodziny żyjącej na Złożysku. Po śmierci ojca to ona opiekuje się swoją młodszą siostrą Prim i chorą z bezradności i rozpaczy matką. Jako jedyna z nich trzech potrafi zapewnić im w miarę normalne życie dzięki swej odwadze i umiejętnościach łowieckich. W dniu dożynek by uchronić Prim przed pewną śmiercią zgłasza się na Trybuta Dystryktu Dwunastego. Wraz z wylosowanym Peetą Mellark wyrusza do Kapitolu – najważniejszego miasta w państwie Panem by wziąć udział w Głodowych Igrzyskach.

Tu zaczyna się historia dwóch młodych osób, które poznają inny świat dotychczas oglądany jedynie w telewizji. Odkrywają jak to jest móc jeść to na co ma się ochotę i to w takich ilościach by się najeść, jak to jest być czystym i wiele innych wręcz podstawowych czynności, które mieszkańcom Kapitolu zdają się być niezbędnym minimum. To co mnie urzekło właśnie w Katniss to jej radość właśnie z tych małych rzeczy… Gdy opisuje swoje odczucia o niezwykłości tych „zjawisk” i choć na chwilę przestaje myśleć o tym, iż czeka ją śmierć. Pokazuje w sobie tę odrobinę dziecka, której nie ujawnia na co dzień. Peeta w obliczu śmierci chłonie radość z czegoś innego, mniej przyziemnego… Zakochany w Katniss od dzieciństwa, gdy to po raz pierwszy zobaczył ją w szkole w czerwonej sukience w kratę, uczesaną w dwa warkocze, nareszcie może być tak blisko niej. Właśnie to ta miłość pozwala im przetrwać Głodowe Igrzyska i wyjątkowo zmusić władze Kapitolu do oszczędzenia ich obojga…

Choć książka kierowana głównie do młodzieży to według mnie jest dla każdego. Dla każdego kto lubi dobrą książkę, w której odnajdzie nowo stworzony świat wypełniony jakże dobrze nam znanymi zachowaniami i postawami ludzkimi otaczającymi nas na co dzień. Fałsz, obłuda, chęć przetrwania – wyścig szczurów… Wszystko to jest nam niestety tak dobrze znane.

Zachęcam wszystkich do przeczytania tej pozycji. Zarówno tych, którzy widzieli film i tych którzy jeszcze nie znają tej historii. Ja niestety miałam tę nieprzyjemność oglądać film, który w pewnym stopniu zabił moją wyobraźnie, gdyż wciąż miałam przed oczami twarz Jennifer Lawrence (która mimo wszystko moim zdaniem świetnie pasuje do tej roli). Jednak książka to zawsze coś więcej. Dlatego cieszę się, że po nią chwyciłam. Pierwszoosobowa narracja pozwala przede wszystkim lepiej poznać Katniss. Jej życie, myśli i czyny. Bo choć pewnie wielu z nas nazwie ją egoistką, bądź manipulantką wykorzystującą szczere uczucia swojego przyjaciela to zobaczy też w niej osobę, która walczy nie tylko o swój szczęśliwy powrót do domu ale i o jego życie.

Książka kończy się na tyle intrygująco, że aż trudno nie sięgnąć po następną część, która mam nadzieję będzie równie dobra i wciągająca.

Kolejna pozycja, którą z radością dodaje do ULUBIONYCH.

Moja ocena 9/10.

Świat stworzony przez Suzanne Collins całkowicie mnie pochłonął… Niesamowicie barwne postaci na tle zupełnie niebarwnego Dystryktu Dwunastego, w którym ludzie walczą o przetrwanie. Gdzie chlubą jest mieć zmarszczki i dożyć starości. Gdzie ludzie boją się wydawać na świat potomstwo, gdyż jednocześnie skazuje się je na śmierć lub życie w ubóstwie. Katniss Everdeen – główna...