Płonący stos to książka, która nie zbyt wyróżniała się w koszu, pośród innych w większości mało znanych powieści, które okazały się niewypałem. Kupując ją nie spodziewała się hitu, wręcz przeciwnie, myślałam, że będzie to kolejna książka, łudząco przypominająca zmierzch i inny znany tytuł, oprawiona w całkiem ładną okładkę. Ale jak to się mówi ? Pozory mylą.
Akcja skupia się na dwóch dziewczynach Cleo i Thais, które mimo iż pochodzą z różnych miast w Ameryce, to wyglądają niczym dwie krople wody; Te same kruczoczarne włosy, zielone oczy i znamię na policzku. Po siedemnastu latach dziewczyny spotykają się w jednym z liceów w Nowym Orleanie. Wtedy dziewczyny, a raczej siostry dowiadują się prawdy na temat ich przeszłości i rodziny. Obie muszą uporać się z nowymi wiadomościami, ale ich serca wcale im nie pomagają, tylko jeszcze bardziej komplikują sytuację.
Jest to nie dna z tych niepozornych książek, które nie pozwolą ci odejść od nich na krok, a wątek miłosny nie przyprawia czytelnika o mdłości.

Płonący stos to książka, która nie zbyt wyróżniała się w koszu, pośród innych w większości mało znanych powieści, które okazały się niewypałem. Kupując ją nie spodziewała się hitu, wręcz przeciwnie, myślałam, że będzie to kolejna książka, łudząco przypominająca zmierzch i inny znany tytuł, oprawiona w całkiem ładną okładkę. Ale jak to się mówi ? Pozory mylą.
Akcja skupia...