Zupełnie nie rozumiem tak niskiej oceny tej książki!
Mnie bardzo się podobała. Jest w niej sporo Afryki, szczypta miłości i garść przygody. Podczas czytania książki lubię czuć, że Autor wie, o czym pisze. W tym przypadku tak właśnie było, czułam, że Pani Agnieszka ma wiedzę na opisywane tematy.
Zdecydowanie polecam.

Zupełnie nie rozumiem tak niskiej oceny tej książki!
Mnie bardzo się podobała. Jest w niej sporo Afryki, szczypta miłości i garść przygody. Podczas czytania książki lubię czuć, że Autor wie, o czym pisze. W tym przypadku tak właśnie było, czułam, że Pani Agnieszka ma wiedzę na opisywane tematy.
Zdecydowanie polecam.

oj, jaka szkoda, że już koniec tej historii. Żżyłam się z bohaterami,
którzy są wspaniale przedstawieni. Nawet z Elisabeth:)
Świetna powieść! Kapitalnie napisana, nie można się oderwać.
Jestem bardzo zdziwiona taka niską oceną.
Dla mnie REWELACYJNA powieść:)
Jutro biegnę do biblioteki po inną książkę tej autorki, mam nadzieję, ze będzie równie wciągająca i ciekawa.

oj, jaka szkoda, że już koniec tej historii. Żżyłam się z bohaterami,
którzy są wspaniale przedstawieni. Nawet z Elisabeth:)
Świetna powieść! Kapitalnie napisana, nie można się oderwać.
Jestem bardzo zdziwiona taka niską oceną.
Dla mnie REWELACYJNA powieść:)
Jutro biegnę do biblioteki po inną książkę tej autorki, mam nadzieję, ze będzie równie wciągająca i ciekawa.

Bardzo mi się podobała. Trafiłam na nią przez przypadek w bibliotece, gdy jakaś zniechęcona pani odłożyła ją z niesmakiem na półkę. Z ciekawości zobaczyłam co ją tak odrzuciło, ale nie doszukałam się niczego takiego, więc sama ją wzięłam i bardzo dobrze zrobiłam.
Czytałam kilka opowieści afrykańskich, ale dopiero po tej stwierdziłam, że bardzo podoba mi się ten klimat. Zwłaszcza opis zderzenia się dwóch światów: białego i czarnego.
W książce znalazło się wszystko co lubię: tajemnicze afrykańskie plemiona, Europejczycy pomiędzy nimi, wyraziście nakreśleni bohaterowie, element romansowy (bardzo dobry) i coś, co spowodowało, że zostałam tak wciągnięta, że nie mogłam przestać czytać.
Ponadto autorka zaserwowała czytelnikom sporą lekcję zarówno geografii, jak i historii. Z ciekawością czytając kolejne kartki wpatrywałam się w mapę i starałam się zlokalizować kolejne opisywane miejsca.
Polecam.

Bardzo mi się podobała. Trafiłam na nią przez przypadek w bibliotece, gdy jakaś zniechęcona pani odłożyła ją z niesmakiem na półkę. Z ciekawości zobaczyłam co ją tak odrzuciło, ale nie doszukałam się niczego takiego, więc sama ją wzięłam i bardzo dobrze zrobiłam.
Czytałam kilka opowieści afrykańskich, ale dopiero po tej stwierdziłam, że bardzo podoba mi się ten klimat....

Anna jest żoną polskiego dyplomaty, mają trójkę dzieci - dwóch studiujących synów i córkę w klasie maturalnej. Małżeństwo jest już nie najmłodsze - oboje mają po ok. 50 lat, więc ich małżeństwo przeżywa pewien kryzys. Anna czuje się niekochana, mąż wypomina jej to, że nie pracuje, tylko wydaje jego pieniądze. To tylko jeden z wielu powodów do kłótni.
Anna jest kobietą, która medytuje, wierzy w energię przekazywaną sobie za pomocą rąk, uczy się tego typu rzeczy. Jeżdżąc z mężem po wielu placówkach, na każdej chciała dotrzeć do miejscowych wierzeń, religii.
Bella - jej córka, to druga główna bohaterka - jest w klasie maturalnej, niestety ojciec dostaje przydział do kolejnej placówki, więc dziewczyna po raz kolejny zmienia szkołę.
Książka ukazuje przede wszystkim życie tzw. expatów (po raz pierwszy spotkałam się z tym słowem) - to ludzie bez ojczyzny - pracujący w dyplomacji i rzadko mieszkający w swojej ojczyźnie lub pracownicy wielkich międzynarodowych korporacji prowadzący interesy na całym świecie. Częste przeprowadzki, brak stałego miejsca do życia, szybkość przystosowywania się do nowych warunków - to są zwyczajne sprawy dla tych ludzi.
Jest to też książka o Afryce. I w tym miejscu napiszę to, co nasunęło mi się jako pierwsze spostrzeżenie po lekturze - autorka pokochała Afrykę i chciała napisać o niej książkę. Być może książkę podróżniczą chciała okrasić fabułą, jakąś akcją. Czytanie o poszukiwaniach wewnętrznej siły i harmonii też lepiej wychodzi, jeśli wplecione jest w jakąś historię. Oczywiście to są tylko moje domysły, mogą być błędne, ale tak to mi wyglądało - Afryka i życie duchowe wyraźnie wysuwały się na plan pierwszy. To nie jest wadą książki, zwłaszcza, że zostało zilustrowane pięknymi zdjęciami. Tylko po prostu ja to widzę jako pewną nieporadność, bo gdyby ten zabieg nie rzucał się tak bardzo w oczy - wtedy byłoby lepiej.
Jeszcze jedna rzecz zwróciła na siebie moją uwagę - brak spójności. Otóż przeskakiwanie tematyczne od jednego bohatera do drugiego nieco mnie dezorientowało. Przydałoby się jakieś zaznaczenie graficzne - jakaś przerwa między akapitami. Ewentualnie nawiązanie słowne.
Generalnie książkę czytało mi się dość przyjemnie - w końcu Afryka to egzotyczny Czarny Ląd, a o Sahelu jako krainie geograficznej nie wiedziałam zgoła nic. Zatem za przybliżenie obrazu Mali i Senegalu - należą się autorce podziękowania.

Anna jest żoną polskiego dyplomaty, mają trójkę dzieci - dwóch studiujących synów i córkę w klasie maturalnej. Małżeństwo jest już nie najmłodsze - oboje mają po ok. 50 lat, więc ich małżeństwo przeżywa pewien kryzys. Anna czuje się niekochana, mąż wypomina jej to, że nie pracuje, tylko wydaje jego pieniądze. To tylko jeden z wielu powodów do kłótni.
Anna jest kobietą,...

Bardzo fajna. Pachnie Afryką, pustynią, jacarandą, egzotyką... Piach, upał, Tuaregowie, wielbłądy, Dodoni, duchy Czarnego Lądu, szamani, wierzenia, dzika przyroda wdzierają się do umysłu czytelnika i nie pozwalają odłożyć tej książki na później. Warto, zdecydowanie warto ją przeczytać

Bardzo fajna. Pachnie Afryką, pustynią, jacarandą, egzotyką... Piach, upał, Tuaregowie, wielbłądy, Dodoni, duchy Czarnego Lądu, szamani, wierzenia, dzika przyroda wdzierają się do umysłu czytelnika i nie pozwalają odłożyć tej książki na później. Warto, zdecydowanie warto ją przeczytać

„Żar Sahelu” to historia silnych kobiet. Dwóch, matki i córki. Los rzucił je obie do Afryki, gdyż maż jednej a ojciec drugiej jest najpierw konsulem a później ambasadorem, wciąż na walizkach, bez swojego miejsca na Ziemi, spętane konwenansami i sztywną dyplomatyczna etykietą. Książka rozpoczyna się w momencie gdy Marek, mąż Anny – ojciec Belli dostaje awans na ambasadora Mali, a tam dzieją się straszne dla białego człowieka rzeczy. Nic więc dziwnego, że Anna i Bella nie są zachwycone kolejnym wyjazdem.

I tu przerwę opisywanie fabuły, bo niespodzianka to dla wielu istotny element książki.
Przejdę może do kwestii technicznej.
Książka jest przepięknie wydania. Naprawdę okładka hipnotyzuje swoim kolorem, intryguje maską umieszczoną na okładce. W środku znajdziemy dosłownie kilka zdjęć, moim zdaniem zdecydowanie za mało, niby jest informacja, ze więcej na stronie autorki się znajduje, ale nawet w dobie wszechobecnego Internetu nie każdy ma do niego dostęp, z drugiej strony nie jest to książka stricte podróżnicza, więc nie pretenduje do roli przewodnika z dziesiątkami zdjęć. A strona autorki, jest jak najbardziej dostępna i można się wybrać w wirtualną podróż po Afryce. Co jest dla mnie najlepszym wyjściem, bo aczkolwiek Afryka mnie intryguje, lubię ciepło, ale nie lubię robactwa i czarny Kontynent niekoniecznie jest miejscem dla mnie.

Byłam oczarowana wycieczką do Afryki, ale przeszkadzał mi styl autorki, oraz jednobarwna konstrukcja bohaterów, na Boga, świat nie dzieli się na czarne i białe, ludzie dobrzy mają swoje rysy, źli swoje zalety. Tutaj jeśli postać jest dobra to do końca… wręcz do idealności. Poza jedną postacią.
Druga sprawa, co do zasady stąpam twardo po ziemi, przekazywanie energii, telepatia i rozmowy z drzewami In tenere do mnie nie trafiają, zdaję sobie sprawę, ze są ludzie, którzy w to wierzą, ich prawo, mnie nic do tego. Ba! Nawet to szanuję i na swój sposób podziwiam

Jeśli pominąć te dwa drobiazgi, to historia, mimo przewidywalności jest interesująca i daje okazję do dowiedzenia się nowych rzeczy, co bardzo sobie chwale i zaliczam na plus.

„Żar Sahelu” to historia silnych kobiet. Dwóch, matki i córki. Los rzucił je obie do Afryki, gdyż maż jednej a ojciec drugiej jest najpierw konsulem a później ambasadorem, wciąż na walizkach, bez swojego miejsca na Ziemi, spętane konwenansami i sztywną dyplomatyczna etykietą. Książka rozpoczyna się w momencie gdy Marek, mąż Anny – ojciec Belli dostaje awans na ambasadora...

Ciepła, wciągająca, przybliżająca co nieco na temat niektórych części Afryki. Bardzo przyjemnie czytało mi się przedstawioną w niej historę i z wielką ciekawością czytałam do samego końca. W książce można znaleźć także wiele życiowych cytatów.

Ciepła, wciągająca, przybliżająca co nieco na temat niektórych części Afryki. Bardzo przyjemnie czytało mi się przedstawioną w niej historę i z wielką ciekawością czytałam do samego końca. W książce można znaleźć także wiele życiowych cytatów.

okładka
maska

skąd
biblioteka

fabuła

Afryka Zachodnia

Moja opinia

Sahel,biedny i suchy.Tam,też są Polacy.
Ksiązka,duża akcja i porwanie.
Timbuktu.

okładka
maska

skąd
biblioteka

fabuła

Afryka Zachodnia

Moja opinia

Sahel,biedny i suchy.Tam,też są Polacy.
Ksiązka,duża akcja i porwanie.
Timbuktu.

Grafomania. Beznadzieja.

Grafomania. Beznadzieja.