Dla rozweselenia sięgnąłem niedawno na półeczkę z serią „Biblioteka Stańczyka”, skąd wyciągnąłem taki oto zbiór humoresek. Nie da się ukryć, że ta raczej „schyłkowa” w dorobku Pana Janusza książka (1987 rok),dość mocno się zestarzała. A może inaczej: to taka kapsuła czasu obrazująca z jakimi bolączkami zmagało się polskie społeczeństwo lat 80-tych XX wieku. Dla osób urodzonych w czasach „unijnych” będzie to przykład dziwactwa, nierealnej fantasmagorii. Ale starsi czytelnicy pamiętają komitety kolejkowe, sklepy dla młodych małżeństw, „akademie na cześć”, zapisy na dobra wszelakie z kategorii AGD, czekanie na fachowca, „braczki rzucone na rynek” itp.
Część opublikowanych humoresek ma jednak charakter uniwersalny, choć dominują te naznaczone kryzysem. Z drugiej strony, obecne czasy też niosą ze sobą wiele absurdów urzędniczych, więc może ówczesne czasy i problemy (niezrozumiałe przepisy, zbędne formularze, brak kompetencji, odgórne przydzielanie jednostek chorobowych, kontrola spożycia kawy [sic!]) nie są aż tak bardzo odległe od teraźniejszych trosk.
W sumie nie wiem czy zachęcać gorąco do lektury tego dość obszernego tomiku. Nakład niezbyt duży (łącznie 16.000),pewnie trudne do znalezienia w antykwariacie. Ludzi dnia obecnego pewnie niewiele obchodzą problemy obywateli schyłkowego PRL. Ale Pan Janusz dysponował niezłym piórem, więc może choćby dla smakowania języka warto przeczytać.

Dla rozweselenia sięgnąłem niedawno na półeczkę z serią „Biblioteka Stańczyka”, skąd wyciągnąłem taki oto zbiór humoresek. Nie da się ukryć, że ta raczej „schyłkowa” w dorobku Pana Janusza książka (1987 rok),dość mocno się zestarzała. A może inaczej: to taka kapsuła czasu obrazująca z jakimi bolączkami zmagało się polskie społeczeństwo lat 80-tych XX wieku. Dla osób...