"Jak Bóg przykazał" jest pierwszą książką Niccolo Ammaniti, którą przyczytałam. Autor za tą książkę otrzymał najbardziej prestiżową włoską nagrodę Permio Strega za rok 2007.

Książka opowiada historie ojca i syna, Rino i Cristiano Zena oraz ich przyjaciół: Corrado Rumitz, zwany Cztery Sery oraz Danilo Aprea.

Włochy w mojej pamięci są miejscem bajecznym, pełnym uśmiechów, radości, śpiewu i miłości. Miejscem odpoczynku, światem wina, dobrego jedzenia oraz krajem wielu wspaniałych miast i zabytków. Włochy pokazane przez Niccolo Ammaniti'ego są smutne, brutalne, szare i deszczowe. W takim nieprzystępnym świecie Rino, samotny ojciec, nazista, człowiek z ogoloną głową z wieloma tatuażami, wychowuje swojego nastoletniego syna Cristiano. Chłopca, którego jedynymi znajomymi są przyjaciele ojca. Upośledzony, niepełnosprawny odmieniec Cztery Sery oraz Danilo, żyjący odejściem żony i śmiercią córeczki.

Każdy dzień w sumie wygląda tak samo, Cristiano chce czy nie chce chodzi do szkoły, Rino wieczór spędza na leżaku przed telewizorem zabijając ból głowy litrami alkoholu, Danilo każdą chwile poświęca myśleniu o swojej byłej żonie i marzeniom o tym jak zmieni się jego życie kiedy będzie bogaty, a Cztery Sery żyjący wśród rzeczy, które wyszukuje po śmietnikach tworzy swoją szopkę. Każdy ich dzień wypełniony jest alkoholem i marzeniami o lepszym życiu.

Mimo brutalności świata, Rino i Cristiano kochają się, żyją dla siebie i robią wszystko, aby nie stracić się nawzajem. Podejmują grę z systemem, z opieką społeczną kontrolującą ich każdego tygodnia. Ich życie każdego dnia wygląda jak życie w melinie, brudnej, bez jedzenia, za to z pustymi puszkami po piwie czy butelkami po grappie, ale kiedy zbliża się sobota i dzień odwiedzin Beppe Trecci, pracownika opieki społecznej, dom jest wysprzątany, lodówka zaopatrzona w jedzenie, Rino elegancko ubrany, wraz z synem grający w Monopoly. Dla siebie są całym światem. Cristiano nie zna czułości, bliskości, ciepła. Zna przekleństwa, upokorzenie, wyśmiewanie i strach.

Brak perspektyw na ucieczkę z biedy i rozpoczęcie nowego życia prowadzi do obmyślenia napadu na ... bankomat miejscowego banku.
Plan wydaje się prosty, a dzięki przystosowanemu traktorowi do zadań specjalnych, wykonalny. Nadchodzi dzień decyzji. Dzisiejszego wieczoru wykonają swój plan. Tego wieczoru, kiedy przez miasto przejdzie kataklizm, kiedy deszcz zmieni się w ulewę, a świat dla nich zmieni się na zawsze...

Książka przepełniona jest wiarą.
Wiarą w ojca, w syna, w przyjaciela.
Wiarą w miłość, w lepsze życie, w powrót żony i szczeście.
Wiarą w Boga i jego cuda.
Wiarą w powierzoną przez Boga misję.

"Piekło świata, w którym żyjemy, jest pochodną tego, które mamy w głowie."

Ps. Muszę przyznać, że książka na początku mnie męczyła, miałam ochote ją odłożyć i zabrać się za coś innego, jednak ze strony na stronę coraz bardziej się rozkręcała i wciągała w swój świat.

Opublikowane na moim blogu - http://czytelniakasi.blogspot.com/

"Jak Bóg przykazał" jest pierwszą książką Niccolo Ammaniti, którą przyczytałam. Autor za tą książkę otrzymał najbardziej prestiżową włoską nagrodę Permio Strega za rok 2007.

Książka opowiada historie ojca i syna, Rino i Cristiano Zena oraz ich przyjaciół: Corrado Rumitz, zwany Cztery Sery oraz Danilo Aprea.

Włochy w mojej pamięci są miejscem bajecznym, pełnym uśmiechów,...