Po przeczytaniu "Kudłatej" mam dość mieszane uczucia. No bo z jednej strony dokładnie tego właśnie można się spodziewać analizując tytuł, opis z tyłu okładki oraz generalnie wizualizację w całości - lekkie, miłe i przyjemne czytadło, takie ot na poprawę humoru i wywołujące co najmniej kilka uśmiechów na twarzy. Nie liczyłam tutaj na nic więcej niż na oklepany schemat, zgodnie z którym sympatyczna, zamyślona pani z okładki mimo wcześniejszych licznych trudności i komplikacji ułoży sobie życie w taki bądź inny sposób. Miało być początkowo wprawdzie pod górkę, ale ostatecznie wszystkie meandry jej życia miały się wyprostować, a książę z bajki pojawić się na białym koniu i unieść swoją księżniczkę het, daleko !

Tego się właśnie spodziewałam, to właśnie dostałam. Ale.. cóż. No właśnie. Jakoś tak... totalnie bez uczuć było. Bez emocji, zaangażowania, przemyśleń. Wiktoria jest typową papierową bohaterką; już na pierwszy rzut oka widać, że została wykreowana typowo na potrzeby owej powieści. Nie ma jak dla mnie w niej niczego, co miałoby ją uczłowieczyć, przybliżyć sercu czytelnika. Niby kocha swoje dzieci, uwielbia przyjaciółki, ma marzenia - ale to wszystko jakieś takie sztuczne jest. Przeczytałam dość szybko, bo do fabuły, podobnie jak do języka przyczepić się trudno, ale jakoś tak.. nijako mi. Nie związałam się z Kudłatą w żaden możliwy sposób, nie potrafię jej zrozumieć bo jej umysł do końca pozostał tajemnicą. Poza tym wydaje mi się, że pani Berg, wbrew informacjom zamieszczonym w jej biografii nigdy dzieci nie miała - bo jak to możliwe, że dwójka maluchów w wieku, w którym zazwyczaj reaguje się na większość głośniejszych dźwięków spokojnie przesypia wieczory, podczas gdy za ścianą odbywa się istny sabat czarownic?

Nie określę się tutaj jasno, na temat polecenia tej pozycji. Ja osobiście oceniam ją jako MOCNO PRZECIĘTNĄ. Zatem - przeczytać można, ale przysłowiowego "szału" nie ma.

Po przeczytaniu "Kudłatej" mam dość mieszane uczucia. No bo z jednej strony dokładnie tego właśnie można się spodziewać analizując tytuł, opis z tyłu okładki oraz generalnie wizualizację w całości - lekkie, miłe i przyjemne czytadło, takie ot na poprawę humoru i wywołujące co najmniej kilka uśmiechów na twarzy. Nie liczyłam tutaj na nic więcej niż na oklepany schemat,...