"Podarunek" miałam w planach przeczytać podczas świąt Bożego Narodzenia, jednak z racji tego, że zatęskniłam za cudownym urokiem zimy postanowiłam, że przeczytam ją teraz. Jak wspaniale się stało, że sięgnęłam po nią w trakcie kończącej się już jesieni.

Powieść ta jest historią pewnego mężczyzny, dla którego najważniejsze są wartości materialne. Nie chodzi tu nawet o pieniądze: ich funkcja dotyczy bowiem jedynie uzyskania prestiżu. Kariera zawodowa była natomiast dla niego czymś najwspanialszym, nie mogącym się równać z niczym i nikim innym. Według Lou, najważniejszym elementem dla każdego człowieka powinna być praca. Ludzie, którzy jej nie posiadają są i zawsze będą bez znaczenia. Uważał on bowiem, że status społeczny jest czymś kruchym i ulotnym. Podczas chwili nieuwagi człowiek może znaleźć się na samym dole hierarchii społeczeństwa, rodzina natomiast będzie zawsze mu towarzyszyć i czekać na niego. Jak bardzo poglądy bohatera były niewłaściwe. Prędzej czy później i tak musiał się o tym dowiedzieć. Tylko dlaczego właściwie dzięki pewnemu bezdomnemu, dla którego wszystko to co posiadał Lou, było nieistotne? Może właśnie w tym pytaniu znajduje się odpowiedź.

Gabe jest bezdomnym, który większość swego czasu spędza przyglądając się ludziom i ich zachowaniom. Codziennie mija go pewien mężczyzna o imieniu Lou, który nie zwraca na niego uwagi. Pewnego dnia jednak mężczyzna zatrzymuje się przy nim wręczając mu kubek kawy. Ten na pozór zwykły gest niesie za sobą szereg innych wydarzeń, które poznajemy wraz z czytaniem powieści. Dla Gabe'a są nimi między innymi nowa praca, nowe przyjaźnie ale również niesienie pomocy ludziom, którym wydawać by się mogło pomoc jest zupełnie niepotrzebna. Trudno powiedzieć, jak tego właściwie dokonał, ponieważ autorka nie zwróciła na to szczególnej uwagi. Pewne jest jednak to,że czytelnik miał zostać zaznajomiony z jej konsekwencjami a nie sposobem jej dokonania.

Trzeba przyznać, że powieść jest w dużym stopniu przerysowana, jednak to nie przeszkadza, aby przeżywać wszystkie chwile wraz z jej bohaterem. Sam koniec powieści nie przypadł mi do gustu, może dlatego, że właśnie takie zakończenie możemy spotkać w większości filmach o podobnej tematyce, jak dla mnie nie wydarzyło się nic specjalnego.

Nie należy zapominać również o świętach Bożego Narodzenia, które autorka pragnęła jak najlepiej nam przedstawić i stworzyć magiczną aurę wokół opisanej historii. Dla mnie jednak akcja mogłaby rozgrywać się nawet w upalne dni Lipca, nic bowiem nie wskazywało na to, że są to akurat te święta a nie na przykład Wielkanoc.

Mówiąc krócej Cecelia Ahern napisała naprawdę dobrą powieść, polecałabym przeczytać ją wszystkim, którzy chcą choć na chwilę oderwać się od rzeczywistości, ma ona bowiem w sobie coś co przyciąga czytelnika z całej siły. Jej szczegóły natomiast są stworzone nieprecyzyjnie i stanowczo za szybko. Warto jednak podjąć próbę i przeczytać tę lekturę aby samemu stwierdzić jaki naprawdę jest tajemniczy, świąteczny "Podarunek".


Recenzja opublikowana na:
http://www.izabelamizia.pl/

"Podarunek" miałam w planach przeczytać podczas świąt Bożego Narodzenia, jednak z racji tego, że zatęskniłam za cudownym urokiem zimy postanowiłam, że przeczytam ją teraz. Jak wspaniale się stało, że sięgnęłam po nią w trakcie kończącej się już jesieni.

Powieść ta jest historią pewnego mężczyzny, dla którego najważniejsze są wartości materialne. Nie chodzi tu nawet o...