Z Jackiem Higginsem mam taki problem, że zaraz na początku książki dostajemy mnóstwo bohaterów i później przez resztę opowieści koncentruję się na tym kim są postaci, a nie na samej fabule. W przypadku 'Ostrzeżenia sztormowego' również trafiłem na ten problem, ale nie zawracając sobie głowy imionami skupiłem się na fabule, a ta jest bardzo ciekawa.
'Ostrzeżenie sztormowe' opowiada nam równolegle dwie osobne historie, które w kulminacyjnym punkcie książki łączy tytułowy sztorm. Tak więc dostajemy opowieść o Niemcach, którzy płyną z Brazylii do Niemiec starym, rozlatującym się żaglowcem. Na pokładzie wraz z doświadczonymi marynarzami znajduje się pięć zakonnic, które również chciałyby zobaczyć swój kraj. Druga historia jest nieco bardziej skomplikowana, opowiada ona o asie u-bottów niemieckich, który został złapany przez Anglików i ma stanąć przed sądem. Co ciekawe, ta postać z założenia miała być głównym antagonistą, a wyrasta na największego bohatera zyskującego szacunek swoich przeciwników. Cały finał opowieści trzyma w napięciu, jest rewelacyjnie opisany i równie sentymentalny.
Jak to zwykle u Higginsa bywa, pomimo opisywania wydarzeń drugiej wojny światowej, dostajemy wątek miłosny. W przypadku 'ostrzeżenia sztormowego' dostajemy również morał, który mógłby brzmieć 'nie oceniaj wroga po odkładce' bądź 'nie mierz wszystkich Niemców jedna miarą'.
Ja sam przeczytałem książkę w dwa dni, ale polecam wszystkim na długie wieczory.

Z Jackiem Higginsem mam taki problem, że zaraz na początku książki dostajemy mnóstwo bohaterów i później przez resztę opowieści koncentruję się na tym kim są postaci, a nie na samej fabule. W przypadku 'Ostrzeżenia sztormowego' również trafiłem na ten problem, ale nie zawracając sobie głowy imionami skupiłem się na fabule, a ta jest bardzo ciekawa.
'Ostrzeżenie sztormowe'...