Trochę chaotyczna, czasem miałam wrażenie, że autorka się powtarza albo za daleko odchodzi od tematu rozdziału.

Trochę chaotyczna, czasem miałam wrażenie, że autorka się powtarza albo za daleko odchodzi od tematu rozdziału.

Kat „jest inny niż pozostali śmiertelnicy” – jest symbolem sprawiedliwości epoki

Kontynuując analizę brutalnych czasów Średniowiecza zajrzałam do kolejnej polskiej lektury autorstwa Hanny Zaremskiej. Mimo, że książkę czyta się w miarę lekko, mam pewne wątpliwości w jej ocenie. Z pewnością nie ujmuję autorce wiedzy i tym bardziej nie neguję obfitego wykorzystania materiałów źródłowych. Kolejne strony to też kolejne przypisy i odwołania do wielu publikacji. Podnosi to zapewne wiarygodność i realność przedstawionych faktów. Widać, że pani Zaremska postarała się przybliżyć rzemiosło kata w jak najdrobniejszym szczególe. Na duży plus zasługują też przedstawione ryciny, w dużej mierze z udziałem Św. Jadwigi pomagającej skazanym i stawiającej się za nimi w sądzie. To, co budzi moją wątpliwość to odczucie, że autorka nie wykorzystała pozyskanych materiałów w pełni. Mam wrażenie, że lektura jest w dużej części jednowątkowa, a co za tym idzie, czuję zwykły czytelniczy niedosyt.

Zdecydowanie zabrakło mi ukazania kata jako zwykłego człowieka, mającego często rodzinę, a może i przyjaciół. Pani Hanna Zaremska zajęła się w pracy głównie problemem infamii, jakim pokryty był kunszt omawianego stanowiska oraz opisem jego fachu od strony iście urzędowej. Przydałyby się przykłady katów, którzy poza samym hańbiącym fachem, mieli także pozytywne strony. W tak oczekiwany przeze mnie sposób, opisany został kat w „Czerwonych makach” autorstwa Alai. Tego zabrakło tutaj, co nadal nie świadczy, że moje wrażenia są jakkolwiek słabe.

Całą recenzję znajdziecie na blogu: http://mozaika-literacka.blogspot.com/

Kat „jest inny niż pozostali śmiertelnicy” – jest symbolem sprawiedliwości epoki

Kontynuując analizę brutalnych czasów Średniowiecza zajrzałam do kolejnej polskiej lektury autorstwa Hanny Zaremskiej. Mimo, że książkę czyta się w miarę lekko, mam pewne wątpliwości w jej ocenie. Z pewnością nie ujmuję autorce wiedzy i tym bardziej nie neguję obfitego wykorzystania materiałów...