Xiao Long. Biały Tygrys jest tytułem, który dostałem jako nagroda za ukończenie liceum. Ze stosu wszelkiego rodzaju lektur, słówników itp. tytułów, pojedynczy egzemplarz powieści o zachęcającej okładce wydawał się nad domiar zachęcająco. Zanim reszta z moich rówieśników zdążyła wybrać coś dla siebie, ja znajdowałem się już na 10 stronie mojej zdobyczy (nie oceniam książki jedynie po okładce). Sam język zdawał się znośny, azjatyckie klimaty to coś w czym lubuję się od lat, dlatego z wyborem mojej nagrody nie miałem najmniejszych problemów.
Samą lekturę skończyłem stosunkowo szybko. Historia bogata jest w różnorodnego typu nawiązania do kultur dalekiego wschodu, które dla mnie jak i miłośników podobnych klimatów stanowić będą coś interesującego.
Sama fabuła (nie licząc zakończenia, próbującego wprowadzić nas najprawdopodobniej w drugi tom) nie porywa. Mnóstwo w niej chaosu. Kolejne przygody zdają się dodane trochę na siłę. Poboczne postacie pojawiają się i znikają jedynie w pojedynczych historiach.
Mimo wielu wad, z perspektywy lat lekturę Białego tygrysa wspominam dość dobrze. Czasu spędzonego z tą książką nie uznaje za stracony, a wręcz przeciwnie. Uważam, że to najlepszy wybór jaki mogłem podjąć podczas wybierania mojej nagrody.

Xiao Long. Biały Tygrys jest tytułem, który dostałem jako nagroda za ukończenie liceum. Ze stosu wszelkiego rodzaju lektur, słówników itp. tytułów, pojedynczy egzemplarz powieści o zachęcającej okładce wydawał się nad domiar zachęcająco. Zanim reszta z moich rówieśników zdążyła wybrać coś dla siebie, ja znajdowałem się już na 10 stronie mojej zdobyczy (nie oceniam książki...