Książka ciekawa, ale dlatego, że stanowi jakiś taki przednaukowy traktat o leczeniu zaburzeń psychicznych.

Lekturę stanowi zbiór różnych przypowieści i historii ludzi, którzy z jakiegoś powodu cierpieli oraz opisów tego, jak pomógł im Bóg (lub modlitwa, albo też inne zbożne zabiegi). Czyli czytana dosłownie jest to pochwała wiary, bogobojności, miłości bliźniego etc., oraz potępienie podłości zła itp.

I gdyby tak po prostu odczytywać tę książkę, to jest nieco nudnawa, bardzo naiwna, a z pewnością trąci archaizmami.

Mnie jednak czytało się ją bardzo dobrze, a to dlatego, że wszystkie te historie rozumiem jako opis dawnych metod radzenia sobie ludzi z własnymi zaburzeniami psychicznymi i cierpieniem. Z tej perspektywy Opowieść Pielgrzyma wydaje mi się naprawdę interesująca. Na przykład pochwała ciągłej modlitwy bardzo pasuje do medytacji i mantr, które buddyści traktują jako metodę uciszenia niepokoju i kierowania się ku nirwanie, czy - w moim przekonaniu - zdrowiu psychicznemu.

Weźmy inny przykład - historię księcia, który uderzył swojego kamerdynera w głowę za jakieś niedbalstwo, tak że kamerdyner zmarł. Książę - hulaka nic sobie z tego nie zrobił i po prostu najął nowego kamerdynera. Jednak zmarły wkrótce zaczął go nękać w snach, a nawet na jawie (oczywiście Pielgrzym przedstawia to jako ducha) i tak zadręczył księcia, że ten był bliski obłędu. Ostatecznie więc zmuszony przez ducha porzucił hulaszcze życie, oddał się Bogu i wędrował jako starzec po mateczce-Rosjii. Zjawa zniknęła, a ten zaznał spokoju. "Oto jak dobry Bóg wybacza grzechy"

Takich historii mnóstwo i to jest interesujące, jak dawnymi czasy ludzie próbowali poradzić sobie ze swoimi problemami psychicznymi. Bóg naprawdę ich leczył!

Pierwsza część Opowieści jest zdecydowanie ciekawsza niż druga, a zwłaszcza trzy ostatnie rozdziały, które są już po prostu wykładem światopoglądu, co można bez wielkiej szkody pominąć.

Polecam.

Książka ciekawa, ale dlatego, że stanowi jakiś taki przednaukowy traktat o leczeniu zaburzeń psychicznych.

Lekturę stanowi zbiór różnych przypowieści i historii ludzi, którzy z jakiegoś powodu cierpieli oraz opisów tego, jak pomógł im Bóg (lub modlitwa, albo też inne zbożne zabiegi). Czyli czytana dosłownie jest to pochwała wiary, bogobojności, miłości bliźniego etc.,...