Żył po to, by pisać. Oddawał się więc wszystkim rodzajom pisarstwa - wydał dziesiątki prac naukowych, zbiory poezji, rozprawy filozoficzne, teologiczne i historyczne, autobiografię, książki z gatunku science fiction i fantasy, a także utwory dla dzieci czy satyrę o tematyce religijnej.

Ponadto był dowcipny i błyskotliwy, miał ogromne poczucie humoru i cięty język, był również świetnym kompanem-przyjacielem, potrafił pisać tak jak mówił - posługując się ciepłym, życzliwym i dodającym otuchy głosem. Jednak jego największym darem była umiejętność pięknego i prostego wyrażania myśli.

Taki obraz Lewisa wyłania się z kart książki Michaela White, który starał się ukazać jego twórczość pisarską. Jednak - jak to w wypadku wybitnych osób bywa - charakter Lewisa był sumą sprzeczności. Dlatego ma zwolenników, jak i przeciwników. Ale zaczynimy od początku, czyli od dzieciństwa, bo ten okres ukształtował wyobraźnię Lewisa (Jacka) i dostarczył materiału pozwalającego później stworzyć wyimaginowany powieściowy świat. Cechami, które już wtedy świadczyły o jego wybitnych zdolnościach, były znakomita pamięć i niepohamowany pęd do wiedzy. Jednak traumatyczne przejścia z dzieciństwa: wczesna śmierć ukochanej matki, dominująca samotność, tłumione emocje, obojętność ojca, uczucie izolacji "odegrały ważną rolę w wyborze przyszłej drogi życiowej, a także obdarzyły pewnymi zdolnościami aktorskimi, które później miały go chronić w trudnych sytuacjach". [str.33]

Drugim ważnym okresem, a raczej przełomem, w życiu pisarza był wybuch I wojny światowej. Tam na froncie na każdym kroku stykał się ze śmiercią i zagładą. "Okopy często wypełniała sięgająca ud, cuchnąca, mulista woda i roiło się w nich od szczurów. Wszędzie leżały rozkładające się ciała, w każdej chwili można było zginać od kuli snajpera czy odłamka szrapnela". [str.68] To było zbyt wiele dla wrażliwego młodzieńca, który niedawno odurzał się zapachami lata i z pewnością nie był przygotowany na potworne obrazy i paniczny strach. Wtedy poznał przyjaciela Paddy'ego Moore, z którym zawarł pewien pakt. Obiecali sobie, że w razie śmierci któregoś z nich, drugi zaopiekuje się pozostawionym rodzicem. Lewis miał wtedy - będącego w głębokiej depresji i zmagajacego się z problemem alkoholowym - ojca-Alberta, natomiast Paddy - doświadczoną przez życie - matkę-Janie. Los chciał, że to właśnie Paddy znalazł się na liście zaginionych, a na Lewisie ciążyła obietnica złożona przyjacielowi. Znawcy twórczości Lewisa do dziś się spierają, czy to było poczucie odpowiedzialności i lojalności wobec przyjaciela, czy tęsknota za zastępczą matką, czy rzeczywiście wielkie uczucie. Z biegiem czasu między Lewisem a Janie Moore narodził się wyjątkowy, choć odbiegający od ogólnie przyjętych zasad związek (on miał niecałe 19 lat, ona 45) , który zaczął kształtować życie Jacka i miał trwać przez ponad 30 lat.

Sam Lewis miał dość ambiwalentny stosunek do tego związku. Z jednej strony nie chciał się do niego przyznać i pragnął utrzymać go w tajemnicy, ponieważ taki układ stał na drodze jego kariery akademickiej i kłócił się z głoszonymi przez niego poglądami. Ponadto w napisanej autobiografii Jack poświęca Janie bardzo mało miejsca. Z drugiej jednak strony taki układ trwał ponad 3o lat i pod jednym dachem żył właśnie z Janie. "...w "Zaskoczonym radością" Lewis z zakłopotaniem unika jakichkolwiek szczerszych wynurzeń, pomijając milczeniem swój związek z Janie Moore, koloryzując relacje z ojcem, zaciemniając fakty dotyczące doświadczeń seksualnych z czasu dojrzewania". [str.158] I szczerze powiedziawszy trochę mnie to zaskoczyło. Po obejrzeniu "Cienistej doliny" myślałam, że jedyną kobietą w życiu Lewisa była Joy. Okazuje się, że nie jedyną, jednak Joy była na pewno - największą miłością.

W prywatnym dzienniku nie potrafił odkryć swoich uczuć, zrobił to dopiero w "Opowieściach z Narnii". To właśnie tu stworzył fantastyczny świat, który wyposażył go w narzędzie, dzięki któremu mógł ujawnić najskrytsze pragnienia, marzenia i uczucia, na co dzież ukrywane.

To oczywiście tylko namiastka tego, czego można dowiedzieć się o Jacku. Bardzo ciekawy jest wątek przyjaźni Lewisa i Tolkiena, ich znajomości, wzajemnej fascynacji, wzajemnego wpływu, rozmów w towarzystwie Inklingów, a potem stopniowego ochłodzenia ich relacji. Równie istotny jest wpływ brata Warrena, a przede wszystkim znajomości, wielkiej miłości i przywiązania z Joy Gresham. To uczucie spadło na Jacka niespodziewanie, nie zdążył się nim nacieszyć, jednak do końca był wierny jednemu przekonaniu. "Lewis wierzył w teorię przeniesienia, która głosiła, że modląc się o to, można wziąć na siebie cudzy ból i cierpienie. Był przeświadczony, że jeśli będzie się modlić wystarczająco mocno, weźmie na siebie ból Joy, a on zostanie jej odjęty w stopniu adekwatnym do żarliwości modlitewnych próśb". [str.229] Piękne. A kiedy zbliżał się koniec, Jack poprosił Joy "jeśli to będzie możliwe - przyjdź do mnie, gdy ja będę umierał". A co Joy powiedziała: "Nie wiem, czy niebo mogłoby mnie wtedy zatrzymać; a jeśli chodzi o piekło, rozbiłabym je na kawałki". [str.232]

Przez całe życie Lewisem targały sprzeczne uczucia, wręcz paradoksy. Niespecjalnie lubił dzieci, a napisał jedną z najbardziej ukochanych powieści właśnie dla dzieci. Miał problemy z kobietami, ale trzy z nich kochał bardzo głęboko i inaczej - matkę, Janie i Joy. Nie akceptował homoseksualistów, ale jego wieloletnim przyjacielem i powiernikiem był Artur Greeves - gej. Nienawidził rytuałów obowiązujących na uniwersytetach, ale nigdy nie zrezygnował z pracy na uczelni. Stracił wiarę, aby ją potem odzyskać. Czy to lekturze tej biografii czuję się zawiedziona, czy Lewis 'stracił' w moich oczach? NIE! Z dużą pewnością nie, wprawdzie zaskoczyły mnie pewne fakty, ale dzięki takim pisarzom jak Jack świat jest bezapelacyjnie lepszy i piękniejszy. Polecam gorąco!

Żył po to, by pisać. Oddawał się więc wszystkim rodzajom pisarstwa - wydał dziesiątki prac naukowych, zbiory poezji, rozprawy filozoficzne, teologiczne i historyczne, autobiografię, książki z gatunku science fiction i fantasy, a także utwory dla dzieci czy satyrę o tematyce religijnej.

Ponadto był dowcipny i błyskotliwy, miał ogromne poczucie humoru i cięty język, był...