Hm, dosyć trudno jest jednoznacznie wypowiedzieć się o tej części. Opisy są całkiem-całkiem w niektórych miejscach, ale często niektóre sformułowania się powtarzają, jakby autorka nie miała innego pomysłu na opis np. jakiegoś pomieszczenia.
To co mnie też dobiło, to wątek Jace'a. Pani Clare zrobiła sobie z niego kozła ofiarnego, i przy każdej części coraz bardziej mu dowala... Jednak w tej przeszła samą siebie. I tym oto sposobem wkradła się monotonność do owej powieści. Ciągłe czytanie jaki to Jace nie jest wychudły, że sterczą mu kości policzkowe oraz że ma cienie pod oczami... Wrr, robi się naprawdę nudne!
Za atut uważam momenty z Simonem, Jordanem oraz Jacem - dzień czy dwa, kiedy razem pomieszkiwali. Było dość zabawnie, fragment pisany lekko, z przymrużeniem oka.

Generalnie notuję duży spadek po "Mieście Szkła". Mam nadzieję, że w następnej części Cassandra Clare chociaż trochę się zrehabilituje.

Moja ocena: 5/10 (średnia)

Hm, dosyć trudno jest jednoznacznie wypowiedzieć się o tej części. Opisy są całkiem-całkiem w niektórych miejscach, ale często niektóre sformułowania się powtarzają, jakby autorka nie miała innego pomysłu na opis np. jakiegoś pomieszczenia.
To co mnie też dobiło, to wątek Jace'a. Pani Clare zrobiła sobie z niego kozła ofiarnego, i przy każdej części coraz bardziej mu...