Książka w sposób bardzo skrótowy przedstawia dzieje Persji po podbój arabski w siódmym stuleciu. Całość wyraźnie rozbija się na trzy części: okres preachemenidzki, okres achemenidzko-partyjski i okres Sasanidów. Mnie osobiście najbardziej interesowała druga z nich i ta stosunkowo była chyba najlepsza. Zmorą książki są bardzo liczne literówki, mieszanie nazw oraz... błędy faktograficzne (dla przykładu: Jerozolimę zburzył Trajan, a Justynian zamknął Akademię Platońską w 525 r.). Śmiem twierdzić, że zagadnienia zostały potraktowane zbyt skrótowo, dotyczy to zwłaszcza okresu partyjskiego. Kilkaset lat rządów Arsacydów zostało przedstawionych na mniej niż 20 stronach! Sporo jest w książce uwag natury językoznawczej, Autor chętnie sięga też do tematyki religijno-społecznej. To dobrze, ale summa summarum książka ta dość mocno mnie zawiodła, liczyłem na więcej. Dla okresu achemenidzkiego zdecydowanie lepszy jest obszerniejszy i pełniejszy Olmstead z serii ceramowskiej.

Tomasz Babnis

Książka w sposób bardzo skrótowy przedstawia dzieje Persji po podbój arabski w siódmym stuleciu. Całość wyraźnie rozbija się na trzy części: okres preachemenidzki, okres achemenidzko-partyjski i okres Sasanidów. Mnie osobiście najbardziej interesowała druga z nich i ta stosunkowo była chyba najlepsza. Zmorą książki są bardzo liczne literówki, mieszanie nazw oraz... błędy...