Bardzo dobra! Jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu których człowiek przypomina sobie, jakie przyjemne może być czytanie i biegnie czym prędzej do księgarni po kolejne.
"Dzieci" Prusa mają w sobie wszystko, co mieć powinna dobra literatura:
1. świetną stronę formalną, która nie męczy ale odpręża i sprawia przyjemność;
2. mądrego autora, który patrzy i widzi oraz ma do przekazania coś mądrego;
3. to coś: przesłanie, morał, myśl, jaka zostaje w czytelniku po zakończeniu czytania i pochłania rozum na jakiś czas po zakończeniu lektury.

Do tego książka jest wciągająca i króciutka, więc da się zabrać do podróży i przeczytać w obie strony.

Ciężko napisać o czym jest ta powieść, żeby nie zdradzić fabuły i zakończenia. Powiem tylko tyle, że akcja tej pochodzącej z 1907 r. książki rozgrywa się w czasach rewolucji 1905-07. Kazimierz Świrski, 18-letni uczeń, organizuje tajny związek Rycerzy Wolności o programie niepodległościowym (przypominającym Organizację Bojową PPS). Napisać więcej znaczyłoby pozbawić czytelnika przyjemności czytania.

Zaznaczyć muszę jednak, że książka nie jest ciężka. Czytałam ją w wakacje, kiedy lubię czytać książki łatwe w odbiorze i pochłonęłam ją bardzo szybko.
Mimo, że nie pasjonuję się ani rewolucją z 1905 r. ani tajnymi związkami nie było żadnego problemu z łatwym odbiorem treści. Tak jak wszystkie książki Prusa temat jest okazją do przedstawienia prawd uniwersalnych. Dlatego bez względu o czym by Prus nie pisał zawsze mam ogromną przyjemność czytania.

Bardzo dobra! Jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu których człowiek przypomina sobie, jakie przyjemne może być czytanie i biegnie czym prędzej do księgarni po kolejne.
"Dzieci" Prusa mają w sobie wszystko, co mieć powinna dobra literatura:
1. świetną stronę formalną, która nie męczy ale odpręża i sprawia przyjemność;
2. mądrego autora, który patrzy i widzi oraz...