Zdecydowanie godna polecenia pozycja. Jest to książeczka z pozoru kierowana k'dzieciom, i przy przeglądaniu jej faktycznie wydaje się zbiorem niewiele wymagających opowiastek dla najmłodszych. Gdy jednak zdecydujemy się na lekturę, okazuje się, że Monika Rakusa ma nam nieco więcej do zaoferowania.

Na samym wstępie autorka adresuje wszystkie spisane w książeczce bajki do swego starszego, dorosłego już (jak można wywnioskować z treści) syna. W dalszej części tłumaczy tę decyzję - i od razu trzeba to napisać - wstęp i pierwsza z bajek - Baśń o baśniach - są na prawdę świetne - przyglądamy się naszemu patrzeniu na świat, temu jak zmieniało się ono na przestrzeni wieków, tego jak odrzuciliśmy wszystko co nienaukowe, magiczne, zaczarowane i wymyślone. Jak w erze teleskopów i komputerów nieczuli jesteśmy na zwyczajne piękno legendy, baśni, bajki - jak strąciliśmy je do wielkiego dołu z napisem "dla dzieci" i przestaliśmy traktować poważnie. A pani Rakuska mówi właśnie - nie - nie tylko dla dzieci. Bo w bajkach rzeczywiście kryje się jakaś prawda o nas samych, opowiedziana mimochodem, jakby przy okazji, okrężną drogą, jako dodatek i drugie dno opowieści o misiach, księżniczkach, smokach i rycerzach.

A jak prezentują się same bajki? Dobrze. Jest ich sześć - i tak jak wspomniano już na wstępie - dość wyraźnie kierowane są również dla dorosłych - posiadają drugie dno - przedstawiają różne sytuacje, które dorośli odbiorą z pewnością inaczej niż dzieci. Mówi o problemach z zaakceptowaniem samego siebie i tych z byciem nieakceptowanym przez innych, mówi o przemocy, o odnalezieniu swego miejsca i o innych rzeczy, które, nas dorosłych, zwłaszcza w tej lekko naiwnej bajkowej formie, poruszyć mogą bardziej niż dzieci. Wiele historii ma swoje źródło w dzieciństwie autorki, co ta, sama przyznaje i zaręcza o prawdziwości opowieści.
Moimi faworytami są właśnie Baśń o baśniach, opowieść o Sklepie z Mamami, o Pajacyku i Chłopcu-wilku. Wiem - wymieniłem połowę tutejszych historii, ale są na prawdę ciekawe, a pozostałe nie pozostają za nimi daleko w tyle.

Kilka zdań trzeba poświęcić też temu, jak książeczka jest zilustrowana i wydana. Niestandardowy format i gruba, jaskrawoczerwona okładka rzucają się w oczy. Po otwarciu jest jeszcze lepiej - ilustracje Lucyny Talejko-Kwiatkowskiej są kolorowe, wyraziste, świetnie uchwyceni zostają tutaj bohaterowie - zabawki, dzieci... statki.

Ciekawe bajki plus pozytywne wrażenia estetyczne - i to drugie dno - to, o którym mowa we wstępie, o tym, że bajek potrzebujemy jak najbardziej i my - dorośli, nie pozwala przejść obok Baśni dla Antosia obojętnie i jeśli ktoś jest miłośnikiem takich powrotów do dzieciństwa, polecam jak najbardziej - antosiowe baśnie nie zawodzą.

Zdecydowanie godna polecenia pozycja. Jest to książeczka z pozoru kierowana k'dzieciom, i przy przeglądaniu jej faktycznie wydaje się zbiorem niewiele wymagających opowiastek dla najmłodszych. Gdy jednak zdecydujemy się na lekturę, okazuje się, że Monika Rakusa ma nam nieco więcej do zaoferowania.

Na samym wstępie autorka adresuje wszystkie spisane w książeczce bajki do...