Na hasło "Monte Casino" mój mózg reaguje skojarzeniem "czerwone maki". I w książce Matthew Parkera są te czerwone maki...ale przede wszystkim brud, smród, huraganowy ogień, rozkładające się zwłoki, strach i ludzie, którzy w okolicach klasztoru powinni się znaleźć jako pielgrzymi, a nie jako żołnierze.

Mam wrażenie, że moja edukacja historyczna była dość tendencyjna. Zwłaszcza, gdy chodzi o wydarzenia, w których brali udział Polacy. Dlatego tak bardzo cenię lektury, które doceniając polski wkład, dają mi także pełniejszy obraz rzeczywistości. I właśnie ta opowieść o bitwie o Monte Casino taka jest.

Jeśli chodzi o udział żołnierzy Andersa w zdobyciu klasztoru, byłam zaskoczona tym, że autor doskonale ukazał tło polityczne, jakie towarzyszyło działaniom polskich żołnierzy. Parker mówi wprost, że dla Polaków to nie była tylko walka z Niemcami, ale też walka o to, by alianci nie zapomnieli o ich ojczyźnie.

Myślę, że największą wartością tej publikacji jest to, że autor przytacza zapiski i wspomnienia zarówno żołnierzy alianckich, jak i niemieckich, a także Włochów, którzy po prostu mieszkali w okolicach klasztoru i byli jak dla mnie największymi ofiarami tamtej bitwy. Historia spłyca wydarzenia do dat i faktów. Ciężkie warunki, ogromne straty - te zwroty nie oddają tego, co musieli przeżyć żołnierze obu stron wypełniając rozkazy dowódców, którzy zdawali się nie mieć bladego pojęcia o rzeczywistych warunkach na polu bitwy. Parker pisze wprost o tym, jak piękne ideały żołnierzy ruszających do boju rozpadały się w momencie znalezienia się pod ostrzałem nieprzyjaciela. Pisze także o wyczerpaniu bitewnym i przypadkach dezercji. I o tym, że gdy wojna się skończyła, trudno było weteranom funkcjonować w normalnym świecie.

Matthew Parker pokazał konflikty między alianckimi dowódcami i ich chore ambicje. Doskonale scharakteryzował wszystkie narodowości, które brały udział w walkach. Jego "Monte Casino" jest książką, która nie gloryfikuje wojny, pokazuje ją w sposób bardziej fizjologiczny, ale też nie umniejsza odwagi i wysiłku żołnierzy.

Na hasło "Monte Casino" mój mózg reaguje skojarzeniem "czerwone maki". I w książce Matthew Parkera są te czerwone maki...ale przede wszystkim brud, smród, huraganowy ogień, rozkładające się zwłoki, strach i ludzie, którzy w okolicach klasztoru powinni się znaleźć jako pielgrzymi, a nie jako żołnierze.

Mam wrażenie, że moja edukacja historyczna była dość tendencyjna....