"Kultura bowiem jest dzieckiem indywidualnego samopoznania i niezadowolenia z siebie".

W tym cytacie mieści się nastrój "Niewczesnych rozważań". Książka zawiera liczne, poszarpane tropy późniejszych dzieł i jest raczej konieczną lekturą dla kogoś, kto chciałby chcieć zrozumieć Nietzschego. Treść wczesnego dziełka autora "Tako rzecze Zaratustra" rozpina się pomiędzy agresywną krytyką pospolitości, miałkości, wygodnictwa, pozerstwa, jakie F. N. napotykał w środowisku naukowym i akademickim, a więc nie na ulicy, a euforycznym zachwytem i przewartościowaniem swojego duchowego wychowawcy w osobie Schopenhauera:

"Jego siła wznosi się jak płomień przy bezwietrznej ciszy prosto i lekko, nieomylnie, bez drżenia i niepokoju. Zawsze znajduje swoją drogę, a my nie zauważamy nawet, że szukał; porusza się jakby wiedziony prawem grawitacji, tak samo pewnie i chyżo, z tą samą nieuchronnością."

"Schopenhauer niczym tak bardzo nie obraził licznych uczonych jak tym, że nie był do nich podobny."

oraz dzieła i postawy Wagnera, którego oddziaływanie przedstawiał m. in. tak:

"Słowo w upojeniu podąża za rytmem; skojarzona ze słowem rozbrzmiewa melodia; melodia znów przerzuca iskrę dalej w królestwo obrazów i pojęć."

"O Wagnerze-muzyku można by ogólnie rzec, że użyczył języka temu wszystkiemu w naturze, co do tej pory nie chciało przemówić: Wagner nie wierzy, by miało istnieć coś niemego."

W tle unosi się Ajschylos, a więc najdoskonalszy twórtca tragedii i Montaigne, chyba najuczciwsze pióro, samotne a lekkie, dom wszystkich błądzących:

"Doprawdy, fakt, że człowiek ten pisał, pomnaża rozkosz życia na tej ziemi."

no i Goethe, ale trochę krytykowany za ociężałość (za dużo wiedział ;> ).

Nietzsche walczy piórem o kulturę niemiecką, o utworzenie jej fundamentow rękami pierwszego pokolenia: straceńców, ofiarników, Wagnerów, tych którzy rozpoznali w sobie - porównując się do chociażby starożytnych Greków - małego człowieka i których oburzył ten widok.

Książka jest wspaniałą próbą, chociaż w wielu momentach bardzo patetyczną, wyzwolenia się z wpływów historii, z dziejów, w sensie powołania ich na nowo, puszczenia historii innym korytem, tak jak perscy władcy przekierowywali rzeki nie licząc się z naturą, tak Nietzsche marzy o wielkich jednostkach nienowoczesnych i ahistorycznych, które obudzą w ludziach naturę - według F. N. -popychającą ich do doskonałości.

"Kultura bowiem jest dzieckiem indywidualnego samopoznania i niezadowolenia z siebie".

W tym cytacie mieści się nastrój "Niewczesnych rozważań". Książka zawiera liczne, poszarpane tropy późniejszych dzieł i jest raczej konieczną lekturą dla kogoś, kto chciałby chcieć zrozumieć Nietzschego. Treść wczesnego dziełka autora "Tako rzecze Zaratustra" rozpina się pomiędzy...

Aczkolwiek, znam "O pożytkach i szkodliwości historii dla życia"

Aczkolwiek, znam "O pożytkach i szkodliwości historii dla życia"