Powiastka mająca z założenia ukazywać światek Hollywood lat trzydziestych XX wieku. Przez większość utworu towarzyszy nam Cecylia Brady - osiemnastoletni podlotek, córka producenta filmowego, dziewczę pretendujące do miana błyskotliwej kokietki, lecz w praktyce stworzenie o zawyżonej samoocenie i przesłodzonym, wyidealizowanym mniemaniu o sobie i otaczającym ją świecie. Pomimo zachwytów otaczających ją filmowców, Cecylia jest dziewczęciem nad wyraz irytującym i infantylnym, a z jej wyidealizowanego bełkotu nie wyłania się żaden interesujący (czy tym bardziej rzeczowy) obraz przemysłu filmowego. Podejrzewam, że głównym bohaterem tekstu miał być Monroe Stahr - wybitny producent filmowy. Postać sama w sobie ma ogromny potencjał, jednakże panna Brady w swoim wywodzie skupiła się bardziej na swojej niespełnionej miłości do filmowca zamiast na jego dokonaniach, które mogły być imponujące i ciekawe, co wywnioskowałam z nielicznych scen przedstawiających jego pracę. Jakby Stahr nie miał wystarczająco dużo problemów na głowie, w dość irracjonalnych okolicznościach poznaje drugą bohaterkę, która szczerze doprowadzała mnie do szału, czyli Kathleen Moore. Możliwe że brak mi wyczucia lub pewnej staroświeckiej wrażliwości, cechującej ikony kobiecości ubiegłego wieku, ale realizowanie słowo w słowo mądrości "gdy kobieta mówi nie, to oznacza tak" znajduje się w moim prywatnym rankingu Najbardziej Irytujących Cech Charakteru w pierwszej piątce. Książka zawiera kilka bardzo interesujących wątków (na przykład choroba Stahra czy konflikt ze związkami zawodowymi), ale są absolutnie przytłumione przez bezładne wypowiedzi wymienionych bohaterek oraz kilku postaci męskich, że zupełnie nie wiadomo, o co w tym wszystkim chodzi. Narracja jest niespójna, nielogiczna i miejscami trudno pojąć związki przyczynowo-skutkowe. Dodatkowo moją frustrację rozogniły błędy ortograficzne w wydaniu z wydawnictwa "Oskar". "Choćmy"? Naprawdę?!
Ogromnie cieszę się, że "Ostatni z wielkich" jest cienką książką - przynajmniej zajmuje mało miejsca na półce.

Powiastka mająca z założenia ukazywać światek Hollywood lat trzydziestych XX wieku. Przez większość utworu towarzyszy nam Cecylia Brady - osiemnastoletni podlotek, córka producenta filmowego, dziewczę pretendujące do miana błyskotliwej kokietki, lecz w praktyce stworzenie o zawyżonej samoocenie i przesłodzonym, wyidealizowanym mniemaniu o sobie i otaczającym ją świecie....