Medytujący książe Simeon Cosway, wierny adept Drogi Środka: "..trwać w spokoju bez względu na to co się dzieje wokół", wraca do Anglii po 12 latach podróży, aby zobaczyć się wreszcie ze swoją poślubioną per procura żoną. Księżnej Isydorze, przepięknej, żywiołowej Włoszce, z natury daleko do idei samokontroli, a teraz dodatkowo jest zirytowana:: przedłużającą się nieobecnością nieznanego męża, swoim dziewictwem, brakiem dzieci, gotowa przyjąć nawet bezzębnego i beznogiego księcia aby wreszcie pozbyć się odium żony bez męża. Tylko, że Simeon okazuje się wyjątkowo przystojny, umięśniony i dziwny: codziennie biega dla zdrowia w krótkich spodniach, zna wschodnie sztuki walki, wierzy że niezmącony spokój zapewni mu... posłuszeństwo żony (!). Do tego poziom jego doświadczeń łóżkowych, o których nie wstydzi się mówić, jest naprawdę zaskakujący ale legendarny powab Isydory wydaje się na niego nie działać. Czy opanowany Książe Zen i Niepotulna Księżna o ciele wzbudzającym płacz eunuchów, znajdą wspólny - nomen omen - język?
Eloisa James jest świetna.Bardzo lubię jej pisanie. Jest takie pokręcone i zabawne. Kto wymyśliby arystokratów wśród klozetów wodnych, kowala rzucającego podkową w księżnę, Villiersa grającego w szachy na statku Beja,  podczas nieznośego upału, nieskorego - w imię elegancji - do zrzucenia chociażby jednej koronki? Uśmiałam się przy rozmowach Jemmy i Isydory.
Lubię też charakterystyczny dla Eloisy James sposób ujmowania kobiecości: zmysłowa kokieteria, zamiłowanie do strojów, zwykłe babskie słabości nie wykluczają naszej siły i inteligencji.
To był miło spędzony czas. Polecam

Medytujący książe Simeon Cosway, wierny adept Drogi Środka: "..trwać w spokoju bez względu na to co się dzieje wokół", wraca do Anglii po 12 latach podróży, aby zobaczyć się wreszcie ze swoją poślubioną per procura żoną. Księżnej Isydorze, przepięknej, żywiołowej Włoszce, z natury daleko do idei samokontroli, a teraz dodatkowo jest zirytowana:: przedłużającą się...

W tych romansach historycznych zawsze intrygują mnie początki, traktuję to jak niespodziankę , są naprawdę zaskakujące.
Potem autorka zaczyna snuć wywody, pisać bardzo obszernie o niczym? i dość nużąco. Nie tylko tutaj.
Ale romans historyczny jest.

W tych romansach historycznych zawsze intrygują mnie początki, traktuję to jak niespodziankę , są naprawdę zaskakujące.
Potem autorka zaczyna snuć wywody, pisać bardzo obszernie o niczym? i dość nużąco. Nie tylko tutaj.
Ale romans historyczny jest.

Podobał mi się pomysł na tę książkę: księżna czekająca na księcia aż 11 lat i budowanie ich znajomości od zera, gdy książe w końcu raczył się pojawić. Dziwne, że pojęcia nie miał, kiedy powinien był wrócić. Charaktery bohaterów były sensownie zbudowane - chyba lubię stereotypy na temat włoskiego temperamentu ;) Jednak dosyć niesamczny był nieustanny wątek zepsutej kanalizacji w domu - przewijał się non stop i nie rozumiem, czemu został aż tak rozciągnięty w czasie. Villiers zmiękł w tej części, stracił pazur. Szkoda!

Podobał mi się pomysł na tę książkę: księżna czekająca na księcia aż 11 lat i budowanie ich znajomości od zera, gdy książe w końcu raczył się pojawić. Dziwne, że pojęcia nie miał, kiedy powinien był wrócić. Charaktery bohaterów były sensownie zbudowane - chyba lubię stereotypy na temat włoskiego temperamentu ;) Jednak dosyć niesamczny był nieustanny wątek zepsutej...

Isadora i Symeon są małżeństwem od kilku lat, ale tak naprawdę się nie znają. Przez jego podróże Isadora jest jedynie bladym wspomnieniem, znanym głownie dzięki listom matki , a dla niej Symeon to niemal mityczna postać, której w jej głowie nie mogłoby być bliżej do doskonałości. Jednakże już po pierwszym spotkaniu okazuje się, że ich wzajemne oczekiwania od współmałżonka są tak bardzo odmienne…

Isadora i Symeon są małżeństwem od kilku lat, ale tak naprawdę się nie znają. Przez jego podróże Isadora jest jedynie bladym wspomnieniem, znanym głownie dzięki listom matki , a dla niej Symeon to niemal mityczna postać, której w jej głowie nie mogłoby być bliżej do doskonałości. Jednakże już po pierwszym spotkaniu okazuje się, że ich wzajemne oczekiwania od współmałżonka...

Romans jak zwykle mnie wciągnął juz przy pierwszej stronie. Izydora wydaje sie rozsądna kobieta , ktora wie jak o siebie zadbać. Sprawia wrażenie twardej babki ale ...niestety sa to pozory, bo gdzieś wewnątrz wciąż jest ta mała dziewczynka szukająca wielkiej, prawdziwej miłości i marząca o rodzinie. Symeon wzbrania sie przed miłością jak kot przed kąpielą. Z połączenia tych dwoje wyszło niemało zabawy dla czytelnika.. ;)
Jest to książka lekka i przyjemna. Idealna aby sie zrelaksować.

Romans jak zwykle mnie wciągnął juz przy pierwszej stronie. Izydora wydaje sie rozsądna kobieta , ktora wie jak o siebie zadbać. Sprawia wrażenie twardej babki ale ...niestety sa to pozory, bo gdzieś wewnątrz wciąż jest ta mała dziewczynka szukająca wielkiej, prawdziwej miłości i marząca o rodzinie. Symeon wzbrania sie przed miłością jak kot przed kąpielą. Z połączenia tych...

Kolejny z serii romans historyczny. Lekki i przyjemny w odbiorze, ze sporą dawką humoru. Historia Isadory i Simeona przewidywalna, ale zgodna z kanonem gatunku.

Kolejny z serii romans historyczny. Lekki i przyjemny w odbiorze, ze sporą dawką humoru. Historia Isadory i Simeona przewidywalna, ale zgodna z kanonem gatunku.

Sądząc po tytule książki oraz po lekturze poprzednich części cyklu, można było oczekiwać, że ten romans historyczny będzie opowiadał o parze książęcej, zaślubionej per procura wiele lat wcześniej z inicjatywy rodziców, kiedy młodzi byli nastolatkami. Małżonek cały czas bawił w egzotycznych krajach, dając upust pasji odkrywcy. Mimo upływu przeszło 10 lat nie wrócił do domu i nie interesował się swoją połowicą, której jeszcze nigdy nie widział. Zirytowana czekaniem i niejasną sytuacją życiową, żona postanawia zwrócić jego uwagę ocierając się o skandal, licząc na ściągnięce męża z wojaży. Wreszcie żonkoś przybywa i oboje znajdują argumenty za, jak i przeciw wspólnemu pożyciu.
Lektura przyjemna chociaż spodziewałam się bardziej energicznej i emocjonującej historii. Tymczasem z opisanych perturbacji na czoło wysuwa się akcja czyszczenia klozetów w posiadłości. A wyrafinowany i oziębły książę Villiers pomału "traci pazur" i wchodzi w rolę dobrodusznego swata.

Sądząc po tytule książki oraz po lekturze poprzednich części cyklu, można było oczekiwać, że ten romans historyczny będzie opowiadał o parze książęcej, zaślubionej per procura wiele lat wcześniej z inicjatywy rodziców, kiedy młodzi byli nastolatkami. Małżonek cały czas bawił w egzotycznych krajach, dając upust pasji odkrywcy. Mimo upływu przeszło 10 lat nie wrócił do domu i...

Na plus:
-bohater,który nie jest wymuskanym księciuniem w pudrowanej peruce,ale najczęściej spokojnym ,opanowanym facetem(dopóki nie spotyka się ze swoja wybranką).Odpowiedzialnym,naprawiającym błędy i zaniedbania koszmarnych rodziców.
-bohaterka,która mimo,że dziewica(po 11 latach małżeństwa ) wie w jaki sposób prowokować,nie będąc przy tym zmuszaną do kontynuacji flirtu.Wie,jak daleko może się posunąć,ale pilnuje się.Dla męża.Wiecznie nieobecnego.Trochę trzpiotowata,nie żadna angielska róża ale typowa namiętna Włoszka
-dziewictwo,zwłaszcza jego-co dla Simeona jest wyrazem wierności żonie,a dla Izydory domniemanym dowodem impotencji (bo co to za prawdziwy mężczyzna,który jeszcze nigdy i nic )
-koszmarna mamuśka Simeona,której nie sposób nie lubić ,choć do słodkich nie należy
-humor-dzięki któremu śmiałam się właściwie cały czas podczas czytania(zwłaszcza sceny uwodzenia S.przez żonę)
-dwa w jednym czyli dwie różne historie miłosne(przy czym jedna nie dokończona,co wymusza niejako kontynuację serii)
-fajna historia,dość dobrze pokazująca niektóre przywary ich lordowskich mości

Ma minus:
-czwarty tom serii,przez co niektóre osoby/sytuacje/wątki są trochę niezrozumiałe dla kogoś kto ni czytał wcześniejszych części(ja przeczytałam dotychczas jeden tom)
-sporo odniesień do innych części,co trochę zaciemnia odbiór
-przesłodzone zakończenie(druga część epilogu).No ja rozumiem ponowny ślub,tym bardziej,że pierwszy odbył się bez obecności pana młodego,a narzeczona była dzieckiem;ale czy naprawdę po roku muszą mieć trojaczki???Chyba zbyt dużo dobrego naraz...

Ogólnie-super.Ta akurat część podobała mi się niezmiernie,choć miałam sobie cochotę odpuścić po nie najlepszym odbiorze historii Hariett(Noce księżnej).Dużo humoru,mnóstwo śmiechu i dobrej zabawy.Koszmarna mamuśka dodaje historyjce lekkości,przynajmniej moim skromnym zdaniem.
Polecam,zwłaszcza osobom,które lubią się pośmiać podczas czytania.

Na plus:
-bohater,który nie jest wymuskanym księciuniem w pudrowanej peruce,ale najczęściej spokojnym ,opanowanym facetem(dopóki nie spotyka się ze swoja wybranką).Odpowiedzialnym,naprawiającym błędy i zaniedbania koszmarnych rodziców.
-bohaterka,która mimo,że dziewica(po 11 latach małżeństwa ) wie w jaki sposób prowokować,nie będąc przy tym zmuszaną do kontynuacji...

Kolejna bardzo ciekawa opowieść o parze książęcej będącej małżeństwem perprokura od kilku lat a ktorzy nigdy się nie widzieli. Bardzo spodobała mi się osobowość księżnej Isadora Która jest osobą otwartą stanowcza, szybko podejmująca decyzje, w głębi serca jednak bardzo romantyczna.

Kolejna bardzo ciekawa opowieść o parze książęcej będącej małżeństwem perprokura od kilku lat a ktorzy nigdy się nie widzieli. Bardzo spodobała mi się osobowość księżnej Isadora Która jest osobą otwartą stanowcza, szybko podejmująca decyzje, w głębi serca jednak bardzo romantyczna.

Bohater stara się być spokojnym, opanowanym, "kamykiem na granicach wieczności" , a główna bohaterka skutecznie mu to utrudnia :)

Bohater stara się być spokojnym, opanowanym, "kamykiem na granicach wieczności" , a główna bohaterka skutecznie mu to utrudnia :)