Interesująca książka historyczna. To pierwsza część z trylogii „Północ-Południe”, w skład której wchodzą jeszcze „Miłość i Wojna” oraz „Piekło i niebo”.

Dwóch młodzieńców (Orry Main i George Hazard) spotyka się w West Point. George jest synem właściciela huty żelaza z północy, natomiast Orry jest synem plantatora bawełny z południa, właściciela niewolników. Pochodzą z odmiennych światów, ale połączy ich trwała przyjaźń, która obejmie również ich rodziny.

„Północ i Południe” to powieść historyczna, nie brak w niej więc ogromu faktów historycznych i dat. To książka pełna potyczek, bijatyk, opisów wojny, ale to również opisów miłości, przyjaźni, różnych niesnasek rodzinnych – to również wspaniała saga rodzinna, pokazująca jak wiele można przetrwać, mając u boku ukochaną osobę (lub osoby).

Pierwsze dwie kwestie, które uderzyły mnie po przeczytaniu pierwszych stu stron to niewolnictwo oraz sytuacja kobiet w XIX wieku. Problem niewolnictwa: mamy tu do czynienia z pewną hierarchią. Istniał podział na „czarnuchów” domowych, przeznaczonych do lżejszych prac w gospodarstwie domowym oraz niewolników pracujących w polu. Ich praca była oczywiście znacznie cięższa, bardziej uciążliwa. Byli oni najgorzej traktowani. Przerażające jest to, że właściciele ziemscy; właściciele różnych posiadłości, plantacji uważali czarnoskórych za istoty gorszego gatunku. Murzyn nie miał myśleć, on miał tylko wykonywać swoją pracę i nie buntować się (w powieści znajdziemy wiele historii związanych z próbami ucieczek od właścicieli). Jeśli nie wykonywał swoich obowiązków lub w sposób jawny się buntował, to niestety czekały go rozmaite kary, chłosty. Rozmowa między dwojgiem głównych bohaterów: Orry’m i George’m po wychłostaniu pewnego niewolnika należącego do rodziny Mainów: Orry twierdzi, że to, co zrobili niewolnikowi, było konieczne, na co George odpowiada:

„Jak to możliwe, że jest konieczne, aby jedna istota ludzka sprawiała ból drugiej? Jeżeli zmusza do tego system, to znaczy, że ów system nie jest właściwy”. Ten cytat mówi nam wszystko o nastrojach społecznych i sporach między Północą a Południem.

Ówcześnie kobiety nie mogły mieć własnego zdania, a jeśli je miały, to pociągało to za sobą konsekwencje i nieprzyjemności. Jeżeli żona miała czelność (!) wypowiedzieć na głos w towarzystwie swoją opinię na dany temat, na przykład polityczny, to pewnym jest, że po powrocie do domu, mąż w odpowiedni sposób wybijał takie „głupoty” żonie z głowy. Tak, jak miało to miejsce w przypadku Madeline La Motte – jednej z bohaterek powieści. Kobiety były uważane za znacznie głupsze od mężczyzn; jeden z cytatów brzmiał mniej więcej tak, że kobieta jest niewiele bardziej mądrzejsza od konia! Już samo porównanie do zwierzęcia jest poniżające. Jestem w stanie pojąć, że „to były inne czasy”, ale nie wiem, czy potrafiła bym żyć w takich warunkach. Kobieta nie mogła mieć własnego zdania, bo zajmowała niższą pozycję w hierarchii społecznej.

http://breath-of-fresh-air.blog.onet.pl/

Interesująca książka historyczna. To pierwsza część z trylogii „Północ-Południe”, w skład której wchodzą jeszcze „Miłość i Wojna” oraz „Piekło i niebo”.

Dwóch młodzieńców (Orry Main i George Hazard) spotyka się w West Point. George jest synem właściciela huty żelaza z północy, natomiast Orry jest synem plantatora bawełny z południa, właściciela niewolników. Pochodzą z...