W niewielkim miasteczku na południu Stanów Zjednoczonych skupione są problemy Ameryki lat 30-tych XX wieku: bieda schyłku Wielkiego Kryzysu, nietolerancja wobec "innych", w jakikolwiek sposób różnych od większości, a przede wszystkim ogromna dyskryminacja rasowa. Na tym tle dorasta rodzeństwo: Jeremy i Jean Louise a ich dzieciństwo pełne jest beztroskich zabaw, rozmów z ukochanym ojcem Atticusem i różnorakich konfliktów z rówieśnikami lub dorosłymi.
"Zabić drozda" odmieniło podobno stosunek wielu Amerykanów do bagatelizowanego wcześniej problemu rasizmu. To na pewno wielka zasługa Harper Lee, mnie jednak najbardziej ująła postać Atticusa i jego sposób postrzegania świata i traktowania innych - pełen szcunku dla każdego bez wyjątku. Całym życiem potwierdzał to, co mówił: że należy być takim samym w domu i na ulicy, że ciosów nie można oddawać, nie wolno wyśmiewać i dręczyć nikogo, że większość ludzi jest miła, gdy wreszczie ich dostrzeżemy. Był człowiekiem mądrym, bo oprócz wiedzy miał w sobie dobroć i prawość, które niezawodnie pozwalały mu dokonywać właściwych wyborów moralnych i uczyć tego samego swoje dzieci. Szczęśliwe dzieci, z których wyrosną mądrzy i szczęśliwi dorośli ludzie.

W niewielkim miasteczku na południu Stanów Zjednoczonych skupione są problemy Ameryki lat 30-tych XX wieku: bieda schyłku Wielkiego Kryzysu, nietolerancja wobec "innych", w jakikolwiek sposób różnych od większości, a przede wszystkim ogromna dyskryminacja rasowa. Na tym tle dorasta rodzeństwo: Jeremy i Jean Louise a ich dzieciństwo pełne jest beztroskich zabaw, rozmów z...