Na książkę Pani Christopher trafiłam zupełnie przypadkiem. Koleżanka podczytywała ją sobie podczas lekcji. Różowa okładka, motyle, klucz z sercem - nic, co przyciągnęłoby moją uwagę. Bez jakiegokolwiek entuzjazmu przeczytałam opis z okładki i zdanie:
"ZACZNIJ CZYTAĆ na stronie 20.
PODOBAŁO CI SIĘ...?"

Nadal nie byłam do końca przekonana do książki, ale postanowiłam ją mimo wszystko przeczytać. Ciągle powtarzam wszystkim, że nie ocenia się książki po okładce, więc nie chcąc być hipokrytką, wzięłam książkę do domu i jeszcze tego samego dnia zaczęłam czytać.

Gemme, główną bohaterkę książki poznajemy na lotnisku. Wybiera się z rodzicami do Wietnamu. Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, że przystojny chłopak, którego spotkała oczekując na samolot, odbierze jej coś bardzo cennego - wolność. Zapowiadało się niewinnie. Kawa, miła rozmowa...a nagle znajduje się setki mil od cywilizacji. Sama. Uprowadzona. Z milionem pytań. "Gdzie jestem?"," Jak to się stało?", "Dlaczego ja?" i najważniejsze "Co się ze mną stanie...?"

Pierwszą rzeczą, która mnie zaskoczyła w książce jest to w jaki sposób jest napisana. Jest to list Gemmy do Tylera, jej porywacza. Pierwszy raz spotkałam się z taką formą książki, ale muszę przyznać, że czytało się ją całkiem przyjemnie. Z zapartym tchem śledziłam relacje dziewczyny z jej porywaczem. Tyler jednak nie jest takim porywaczem, jak większość ludzi sobie go wyobraża. On nie porwał dziewczyny dla okupu, nie chciał też jej skrzywdzić. On chciał ją tylko uratować...od świata. Gemma nie może tego zrozumieć, tym bardziej się z tym pogodzić, ale po jakimś czasie coś się zmienia...Czy to możliwe, że mogła zakochać się w chłopaku, który podstępem oddzielił ją od rodziny i wszystkiego, co kochała?

Mimo że książkę czytałam już dosyć dawno, nadal uśmiecham się pod nosem myśląc o historii Gemmy. Sięgając po nią, nie miałam pojęcia, że będzie ona aż tak inna od wszystkich książek, jakie czytałam. 'Uprowadzona' to naprawdę świetny debiut Lucy Christopher. Stworzyła naprawdę piękną i wzruszającą historię, którą polecam KAŻDEMU w KAŻDYM wieku!

Na książkę Pani Christopher trafiłam zupełnie przypadkiem. Koleżanka podczytywała ją sobie podczas lekcji. Różowa okładka, motyle, klucz z sercem - nic, co przyciągnęłoby moją uwagę. Bez jakiegokolwiek entuzjazmu przeczytałam opis z okładki i zdanie:
"ZACZNIJ CZYTAĆ na stronie 20.
PODOBAŁO CI SIĘ...?"

Nadal nie byłam do końca przekonana do książki, ale postanowiłam ją mimo...