Książka specyficzna, ale w zasadzie mi się podobało. Największy plus za dialogi. Nie są w żaden sposób wymuszone, czuje się w nich naturalność i to jest co najmniej ujmujące :)
Wiele osób może się przyczepić do zmiany osobowości Leii, ale mi się to akurat podobało. Każdy się starzeje, dojrzewa i zmienia. Dlaczego więc nie miałaby się zmienić Leia? Nie jest już w końcu młodą, nierozważną rebeliantką, a dojrzałą kobietą, matką, negocjatorką wysokiej rangi oraz czołową postacią w rządzie Nowej Republiki.
Co do reszty postaci, to są one wykreowane idealnie. Han i Lando wyglądają jakby żywcem wyrwani z oryginalnej trylogii. Zwłaszcza ten drugi skrada w powieści serce. Swoimi wypowiedziami, poczuciem humoru, jak i samą akcją, jaka przypadła mu w udziale.
Niestety są też minusy - narracja. Autor wplutł mnóstwo męczącej i kompletnie niepotrzebnej fizyki, z którą jak dotąd Gwiezdne Wojny nie miały zbyt dużo wspólnego. I dobrze, bo to ciągłe odwoływanie się do praw fizyki paskudnie wydłużało i spłycało fabułę, nużąc mnie przy tym niemiłosiernie.
Stąd ocena 6/10.
A teraz kolej na tom drugi. Nadciągam :D

Książka specyficzna, ale w zasadzie mi się podobało. Największy plus za dialogi. Nie są w żaden sposób wymuszone, czuje się w nich naturalność i to jest co najmniej ujmujące :)
Wiele osób może się przyczepić do zmiany osobowości Leii, ale mi się to akurat podobało. Każdy się starzeje, dojrzewa i zmienia. Dlaczego więc nie miałaby się zmienić Leia? Nie jest już w końcu...

To była w sumie ta całkiem spoko pozycja z świata Gwiezdnych Wojen. Czytało się bez bólu i całkiem polecam!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

To była w sumie ta całkiem spoko pozycja z świata Gwiezdnych Wojen. Czytało się bez bólu i całkiem polecam!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Jest to książka która mnie zaskoczyła i co ważne, pozytywnie. Tej pozycji nigdy wcześniej nie czytałem. I spodziewałem się, że jak w większości książek SW z lat 90. będzie to coś słabego co marnuje swój potencjał jak to było przy Trylogii Akademii Jedi, Trylogii Koreliańskiej czy Nowej Rebelii.

Opowieść dzieli się na kilka zasadniczych wątków:
-Wątek polityczny Nowej Republiki, gdzie pojawia się przedstawiciel tajemniczej gromady światów, który z dziwnych powodów rozmawia z prezydentemRepubliki mimo iż nie zamierza do niej dołączyć.
To zaczyna dość ciekawą intrygę wojskowo-polityczną, która powadzi do spektakularnego finału.
Niestety problemem jest to, że autor nie wykorzystuje istniejących już postaci polityków czy chociaż ich ras, tylko wymyśla własne, bo to trochę sprawia, że co inny autor to nagle kto inny odgrywa ważną rolę w polityce Nowej Republiki. Ogólnie miejscami ten wątek aż się prosił by wykorzystać jakieś drugoplanowe czy epizodyczne postaci z innych książek. Trochę tu tego zabrakło.

-Han i Leia wychowujący dzieci. Z jednej strony to nieco łączy sie z pierwszym wątkiem, ale nie do końca. Mamy dość sensownie pokazane to jak wygląda ich życie i zajmowanie się dziećmi. Jak to jest złożone i wymagające. Wreszcie jakiś autor zagłębiający się w ten temat obi to sensownie i pokazuje nieco jak w tym kontekście zmieniły się postaci. Poza tym mamy tu wspomniane wydarzenia z "Kryształowej gwiazdy", co jest naprawdę godne pochwały. No i też postaci zachowują się w miarę realnie w kontekście tego działo się w ich życiu przez ostatnie lata. Oczywiście nie są to już tak 1:1 postaci jak w filmie, bo jednak czas robi swoje, jednak widzimy w nich ducha postaci jakie znamy z filmów.

-Luke, który przeżywa osaczenie światem wokół i zaczyna się skrywać w samotni. Tam przychodzi tajemnicza dziewczyna, która mówi, że mu pomoże odnaleźć jego matkę. Ten motyw jest doprowadza do ciekawych interakcji między Lukiem, a Leią. Widać różnicę dróg, którymi poszli i inne priorytety którymi się kierują. To fajne, że relacja ta zostaje w jakiś sposob wystawiona na próbę, a nie tak, że zawsze wszystko spoko się układa. Zwłaszcza że w tym momencie są w zupełnie innych miejscach w swoim życiu.

-Wątek Landa, który pomaga Nowej Republice w zdobyciu pewnego legendarnego statku. Ciekawe jest to, że wreszcie rozwinięto postać Lobota. Zrobili z niego dość ciekawe przeciwieństwo dla pogodnego i optymistycznego przemytnika. Lando i Lobot tworzą fajny duet i aż szkoda, że nie podejmowano potem tego tematu.
Poza tym odkrywanie tajemnic tego starodawnego statku to świetny wątek i aż szkoda, że motyw Centerpoint w trylogii Koreliańskiej nie był tak dobrze zrobiony.

Jeśli chodzi o wady to widać trochę małe korzystanie z ras istniejących w świecie. Trochę można mieć wrażenie, że autor bał się jakoś bardziej zagłębiać w motywy już istniejące w uniwersum, więc w większości wymyślał swoje. Jednak warto pochwalić, że mamy tu wspomniane wydarzenia z wielu poprzednich książek i autor starał się trochę nakreślić jak one na postaci wpłynęły.

Ogólnie ta seria przypomina nieco wersje demo Nowej Ery Jedi. Można odnieść wrażenie, że wiele pozytywnych elementów tamtych książek były już tu. Różnice polegają głównie na tym, że Nowa Era Jedi mogła sobie pozwolić na więcej. W tej książce jak to zwykle w tych z lat 90., nie zobaczymy żadnych śmierci ważniejszych postaci. Dlatego niestety większość czasu giną jakieś anonimowe postaci a nie ktoś do kogo moglibyśmy się przywiązać, co trochę osłabia wymiar emocjonalny opowieści.

Autor dość logicznie podszedł do świata przedstawionego i wprowadził dwa nowe myśliwce (E-wingi i K-wingi). Szkoda tylko, że późniejsi autorzy trochę o nich zapominali.

Ostatecznie oceniam książkę na 8/10. Z jednej strony brakowało mocniejszego korzystania z uniwersum, z drugiej pomimo pięknych opisów autora, śmierć postaci których kompletnie nie znamy, nie robi jakiegoś wielkiego wrażenia. Ogólnie brakowało czegoś co podbiłoby jakoś bardziej emocjonalny wymiar opowieści.

Jest to książka która mnie zaskoczyła i co ważne, pozytywnie. Tej pozycji nigdy wcześniej nie czytałem. I spodziewałem się, że jak w większości książek SW z lat 90. będzie to coś słabego co marnuje swój potencjał jak to było przy Trylogii Akademii Jedi, Trylogii Koreliańskiej czy Nowej Rebelii.

Opowieść dzieli się na kilka zasadniczych wątków:
-Wątek polityczny Nowej...

Tragedii nie ma, ale szału też nie.

Tragedii nie ma, ale szału też nie.

Czesc pierwsza trylogii Kryzys Czarnej Floty. Luke staje sie ekscentryczny i opuszcza Akademię na Yavinie, Wookie wraca na Kashyyk, Lando wraz z robotami i Lobotem szuka zagubionego statku z zaawansowana technologia, Leia prowadzi negocjacje z rasa Yevethow, ktora knuje spisek przeciw Nowej Republice za pomoca przejetej przed 10 laty Czarnej Floty. Pojawia sie watek matki Skywalkerow (tutaj Nashira),ktory nie pokrywa sie z "nowa linia" epizodow I-III (Amidala),ale nie ma sie co dziwic skoro ksiazka powstala w 1995 roku. Troche infantylne i nie pasujace moim zdaniem wstawki z problemami wychowawczymi trojki mlodych dzieci. Ale mimo to ksiazka napisana lekkim tonem, czyta sie szybko i przyjemnie.

Czesc pierwsza trylogii Kryzys Czarnej Floty. Luke staje sie ekscentryczny i opuszcza Akademię na Yavinie, Wookie wraca na Kashyyk, Lando wraz z robotami i Lobotem szuka zagubionego statku z zaawansowana technologia, Leia prowadzi negocjacje z rasa Yevethow, ktora knuje spisek przeciw Nowej Republice za pomoca przejetej przed 10 laty Czarnej Floty. Pojawia sie watek matki...

Słabo napisana kiepska historia.

Słabo napisana kiepska historia.