Do wywiadów wybrano ciekawe osobowości m.in. Agnieszkę Graff, Jerzego Urbana, Romana Kurkiewicza, a także polityków, naukowców, filozofów, prawników.

Do książki mam dwa zastrzeżenia.
Pierwsze to tytuł i oprawa graficzna okładki. Książka nie jest żadnym niezbędnikiem, a zbiorem wywiadów. Nie było żadnych powodów, by nadać taki tytuł temu zbiorowi. A rozświetlona na żółto żarówka na okładce to chyba zbyt prosty i oklepany symbol jak na wolnomyślicielskie treści. Brzydota okładki spowodowała, że książka wylądowała w drugim rzędzie książek na półce. W środku, graficznie jest bez zastrzeżeń.

Drugim zastrzeżeniem jest poczucie, że wywiady nie były robione na żywo, tylko mailowo. Pytanie składa się z kilku innych pytań, następnie przepytywany udziela wyczerpującej odpowiedzi na dane zagadnienie. Pytania są do siebie bardzo podobne, chociaż przepytywani ateiści zajmują się różnymi dziedzinami życia i można było bardziej wgryźć się w temat. Najbardziej mi jednak przeszkadzał brak spontaniczności w zadawaniu pytań - tak jakby były czytane przez robota - brak reakcji na wypowiedź gościa i kontynuacja zadawania wcześniej przygotowanych pytań z kartki.

Miło było przeczytać ateistyczne początki innych ludzi. Naprawdę zgromadzono plejadę osobowości i gdyby tylko wywiadowca był bardziej "obecny" w tych rozmowach, książka byłaby rewelacyjna.

Do wywiadów wybrano ciekawe osobowości m.in. Agnieszkę Graff, Jerzego Urbana, Romana Kurkiewicza, a także polityków, naukowców, filozofów, prawników.

Do książki mam dwa zastrzeżenia.
Pierwsze to tytuł i oprawa graficzna okładki. Książka nie jest żadnym niezbędnikiem, a zbiorem wywiadów. Nie było żadnych powodów, by nadać taki tytuł temu zbiorowi. A rozświetlona na żółto...