Wyrosłam już z książek-przypowieści. Zresztą, odkąd przeczytałam "Małego Księcia" nie znalazłam niczego choć w połowie równie dobrego jak on. Po chwilowym zachłyśnięciu Coelho i po przeczytaniu "Księgi nowej drogi" stwierdzam, że nie lubię przypowieści. Nie lubię czuć się pouczana i moralizowana. Nie doczytałam się tu niczego, czego sama bym nie wiedziała, a truizmy tu zawarte drażnią mnie potwornie.
Poza tym, książkę tę uważam za pewnego rodzaju oszustwo: niby ostatnia strona to 172, ale faktycznie do przeczytania są tu 93 strony tekstu. Bo odliczyć należy spis treści, podziękowania, rysunki i wolne strony przed i po rozdziałach. Dodatkowo treść zapisano potwornie dużą czcionką, z potężną interlinią. No i jak nie brać tego za oszustwo? Gruba i twarda okładka na dokładkę sprawia, że książka ta na półce prezentuje się zupełnie przyzwoicie, czyli oszustwo całkiem udane.
Doliczyłam się tu siedmiu literówek, czyli średnio co 13 stron pojawia się błąd. Jak dla mnie jest to niedopuszczalne.

Wyrosłam już z książek-przypowieści. Zresztą, odkąd przeczytałam "Małego Księcia" nie znalazłam niczego choć w połowie równie dobrego jak on. Po chwilowym zachłyśnięciu Coelho i po przeczytaniu "Księgi nowej drogi" stwierdzam, że nie lubię przypowieści. Nie lubię czuć się pouczana i moralizowana. Nie doczytałam się tu niczego, czego sama bym nie wiedziała, a truizmy tu...