Ostatni tom „Pozerek” na całe szczęście był najkrótszy, bo chyba bym oszalała z powodu naiwności i głupoty kilku postaci. Naprawdę autorka zrobiła z nich niemyślące i pozbawione nawet grama intelektu osóbki. I ja mam pytanie: czy każde bogate dziecko, które zamieszkuje Beverly Hills jest takie czy może po prostu to tylko wymysł piszącej? Modlę się by było, bo inaczej zwątpię w ten świat.
Janie, Petra, Melissa i Charlotte stają przed niewyobrażalną szansę. Mogą stać się sławnymi na cały świat projektantkami, a ich marka może stać się pożądaną przez ludzi. Ich Hallo-Torbę, musi założyć słynna gwiazda na bardzo ważnej dla świata imprezie. Jako cel-imprezę zostaje wybrane przyjęcie zaręczynowe pana Moon i Vivien Ho, czyli ojca i macochy Melissy. Powstają jednak pewne kłopoty, które prowadzą do katastrofy. I opcji, że wielka, modowa kariera skończy się jeszcze szybciej niż się zaczęła.
Cztery znajome, bo ja ich przyjaciółkami nazwać nie mogę, chociaż autorka kilka razy użyła tego określenia wobec tej grupki dziewczyn, próbują dowiedzieć się, kto zepsuł ich imprezę w salonie Prady i wymyślił dla ich marki nazwę „Pozerki”. W sumie mnie osobiście ta sprawa już dawno przestała interesować. Pani Rachel Maude tak rzadko o tym wspominała przez drugą i trzecią część (tylko na samym początku i końcu),że straciło to dla mnie znaczenie. Bardziej skupiona była na problemach miłosnych Janie, Charlotte i Petry. Jednak nie mogę powiedzieć żeby to mnie porwało, bo przemierzałam linijki bez najmniejszego cienia zainteresowania.
Podsumowując cały cykl to jest on słaby. Nie ma na celu nic innego czy jakoś zająć człowiekowi czas, rozrywki przy nim nie jest za dużo. W sumie można powiedzieć, że się wynudziłam. Bohaterki w znacznym stopniu są puste i infantylne. Gonią za modą i brakuje im tego czegoś, czegokolwiek, co zainteresowałoby czytelnika.
Czytałam wszystkie trzy książki, gdy mój mózg zawalony był chorobą i potrzebowałam po prostu czegoś by przetrwać chorobę. Ten cykl nie zmieni niczego w moim życiu, nie doprowadził mnie do śmiechu z żartów, wzruszenia czy czegokolwiek. Raczej do irytacji nad ludzką głupotą i pustością tych dziewczyn. Nie będę polecała. Czytacie na własną odpowiedzialność.

„Kiedy dzieje się coś złego, musisz pomyśleć, że to wstęp do czegoś dobrego." ~ Rachel Maude, Pozerki. Różowy drobiazg, Warszawa 2010, s. 84.

Ostatni tom „Pozerek” na całe szczęście był najkrótszy, bo chyba bym oszalała z powodu naiwności i głupoty kilku postaci. Naprawdę autorka zrobiła z nich niemyślące i pozbawione nawet grama intelektu osóbki. I ja mam pytanie: czy każde bogate dziecko, które zamieszkuje Beverly Hills jest takie czy może po prostu to tylko wymysł piszącej? Modlę się by było, bo inaczej...

Jak w opini. rewelacyjna. czasem śmieszna. troszkę zbyt.. wyuzdana. ale ogółem najlepsze wątki były z Evanem. :D

Jak w opini. rewelacyjna. czasem śmieszna. troszkę zbyt.. wyuzdana. ale ogółem najlepsze wątki były z Evanem. :D

Każdy z nas ma jakieś marzenia? Cele do których dążymy. Są te bardziej wyśnione i te bardziej realne do spełnienia. Ale co wtedy, gdy coś staje się ważniejsze od wszystkiego, a człowiek wpada w wilczy pęd, aby mieć i mieć.

To już trzecia część o perypetiach czterech znajomych ze szkoły. Nie można nazwać tych dziewczyn przyjaciółkami, a nawet koleżankami. Łączy ich jedno zaliczenie projektu szkolnego i zamiłowanie do mody. Każda z nich jest inna i każda ma swój nie powtarzalny styl. Jedna to ekolog z wyboru, druga niczym nie wyróżniająca się licealistka, trzecia kocha się w paryskiej modzie jest damą chodzi w małych buciczkach i sukienkach, czwarta to córeczka tatusia rapera. Mowa tu o Charlotte Jane, Melisie i Petrze.

Tym razem tworzą niepowtarzalną torebkę, która podoba się słynnemu projektantowi Tedowi Pellingowi. Aby ich projekt był bardziej popularny i żeby zdobyć sławę organizują imprezę, której motywem przewodnim jest róż. Ów kolor nie podoba mi się od trzeciej, czy nawet drugiej klasy szkoły podstawowej.
Dlatego, ani mi się nie podobała torebka, ani party tych czterech dziewczyn. Mimo wszystko dopingowałam je w realizacji celu. Jednak nie każdy jest tak przychylny i chce bohaterką widocznie zaszkodzić.

Nie dowiadujemy się, kto aż do ostatniej kartki w książce. Autorce trzeba przyznać,że świetnie wykreowała bohaterów, stworzyła wiele ciekawych sytuacji - ciekawych mam tu na na myśli, że nie które sceny były wesołe inne denerwowały, były tez intrygujące. Po prostu każda z emocji podawana w zdrowych dawkach.

Bohaterki, choć sympatyczne mogą irytować. Nie lubię tańczyć jak mi zagrają, ani lecieć za rówieśnikami jak za stadem. Pozbawia nas to oryginalności i czasami nawet osobowości. Nie wiem, co ludzie widzą w dobrach materialnych. Przecież posiadanie kilku samochodów i basenu lub innych luksusów daje złudne szczęście, więc nie daje go wcale. Takie właśnie przesłanie odnalazłam w tej książce. Nie wiem, czy autorka miała w planach napisać zwykłą młodzieżówkę, czy miała zaplanowane nauczyć czegoś swych czytelników. Jednak mi seria "Pozerki" dała całkiem inne spojrzenie na relacje w szkole i motywy, którymi czasami kierują się moi rówieśnicy w tym ja.

Książka typowa dla nastolatek. Jeśli po nią sięgniecie to nie spodziewajcie się czegoś nadzwyczajnego, ale spędzicie przy niej miło czas. Mi ona umiliła dwa wieczory i poprawiała humor. :)

Każdy z nas ma jakieś marzenia? Cele do których dążymy. Są te bardziej wyśnione i te bardziej realne do spełnienia. Ale co wtedy, gdy coś staje się ważniejsze od wszystkiego, a człowiek wpada w wilczy pęd, aby mieć i mieć.

To już trzecia część o perypetiach czterech znajomych ze szkoły. Nie można nazwać tych dziewczyn przyjaciółkami, a nawet koleżankami. Łączy ich jedno...

Książka szczególnie dla fanek mody, dosyć często pojawiają się znani projektanci. Łatwo i szybko się ją czyta, czasami jednak wydarzenia są poplątane i można się pogubić.

Książka szczególnie dla fanek mody, dosyć często pojawiają się znani projektanci. Łatwo i szybko się ją czyta, czasami jednak wydarzenia są poplątane i można się pogubić.

NUDNE !!! Nic się tam nie dzieje ! Te laski mają bogatych rodziców , stać je na co tylko chcą , ten kto nie nosi markowy chciuchów to dla nich debil ,a największą podnietą dla nich to pójść na zakupy !

NUDNE !!! Nic się tam nie dzieje ! Te laski mają bogatych rodziców , stać je na co tylko chcą , ten kto nie nosi markowy chciuchów to dla nich debil ,a największą podnietą dla nich to pójść na zakupy !

Wciągająca, bardzo dobrze napisana. Zdecydowanie podobała mi się ;)

Wciągająca, bardzo dobrze napisana. Zdecydowanie podobała mi się ;)

fajna, ale za krótka

fajna, ale za krótka