Byłam już dość duża, jak przeczytałam tę powieść, a to dlatego, że ta książka ogólnie jest dość potężna. Małe książeczki z pojedynczymi przygodami wróżek przeczytałam już wcześniej. Byłam ich wielką fanką i zawzięcie w nie wierzyłam. Po tę sięgnęłam po zapoznaniem się z prologiem, maleńkiej książeczce z fragmentem pierwszego rozdziału, który przeczytała mi mama na dobranoc. Pokochałam tę powieść, wróżki i ich przygody. Mając 10 lat i czytając tę księgę czułam się szczęśliwa i jakbym była nadal małą dziewczynką, bo choć byłam niby mała, to w wieku 10-11 lat czytałam książki dla nastolatek. Tak i teraz mając lat 14 czytam już książki dla dorosłych. Zawsze pociągały mnie książki dla starszych, bo te niby dla mojego wieku przynudzały, był zbyt łatwy do odgadnięcia koniec. Ta książka sprawiła, że ja, 10-latka znów zapragnęłam być małą dziewczynką i wierzyć w wróżki. Bo szczerze mówiąc, jak miałam tyle lat to myślałam, że mi już nie wypada... I muszę się przyznać, że nadal uwielbiam tę książkę i zawsze gdy w telewizji leci film o tych wróżkach to muszę go obejrzeć. Co z tego, że widziałam go już dziesięć razy???

Byłam już dość duża, jak przeczytałam tę powieść, a to dlatego, że ta książka ogólnie jest dość potężna. Małe książeczki z pojedynczymi przygodami wróżek przeczytałam już wcześniej. Byłam ich wielką fanką i zawzięcie w nie wierzyłam. Po tę sięgnęłam po zapoznaniem się z prologiem, maleńkiej książeczce z fragmentem pierwszego rozdziału, który przeczytała mi mama na...