Bardzo ważne opracowanie walk na Wybrzeżu podczas II wojny światowej. Ze względu na wykorzystanie wielu źródeł, w tym wspomnień uczestników, wzrasta jej wiarygodność. Jednakże z punktu widzenia warsztatu historyka mam pewne wątpliwości. Autor co kilka stron powtarza jak mantrę te same tezy (załamanie się i brak przygotowania do obrony ze strony majora Sucharskiego, zbędną obronę Poczty Polskiej w Gdańsku, niepotrzebną obronę Westerplatte itd.), tym samym dając dość subiektywny obraz wydarzeń. Mogę się zgodzić na błędy dowództwa polskiego, jak w przypadku działań ppłk. Sobocińskiego, mogę uznać za zasadne zarzuty dotyczące nadmiernego (ale tylko nadmiernego) rozbudowania floty wojennej, ale chcę też zauważyć, że gdyby do tych (i innych) błędów i pomyłek nie doszło, to? Historyk nie gdyba. Opiera się na faktach. Czy pieniądze zaoszczędzone na niszczycielach zostałyby przeznaczone na wzmocnienie obrony Wybrzeża? Autor tak sądzi, ja nie mam co do tego żadnej pewności.
A jednak będę książkę polecał, bo się ją świetnie czyta, jest przejrzysta, może trochę rażą powtórzenia, ale - co chyba najważniejsze - zmusza do myślenia, do rewizji dotychczasowych sądów na temat walk w 1939 r., zmusza do dalszych poszukiwań.

Bardzo ważne opracowanie walk na Wybrzeżu podczas II wojny światowej. Ze względu na wykorzystanie wielu źródeł, w tym wspomnień uczestników, wzrasta jej wiarygodność. Jednakże z punktu widzenia warsztatu historyka mam pewne wątpliwości. Autor co kilka stron powtarza jak mantrę te same tezy (załamanie się i brak przygotowania do obrony ze strony majora Sucharskiego, zbędną...