Namęczyłam się, namęczyłam się ale i tak nie mogłam skończyć tej książki. Kompletnie do mnie nie dociera. Swego czasu przeczytałam wiele powieści, pisanych w formie pamiętnika (lub czegoś podobnego) ale tak zagmatwanego tekstu dawno nie widziałam.
Główna bohaterka jest strasznie roztrzepana (co bardzo się kłóci z jej przekonaniem, że jest kobietą sukcesu. Może i jest ale tylko dlatego, że ma brata do pomocy i ludzi którzy się znają na swojej pracy) i to się odbija w jej zapiskach. Niby jest chora ale nie wiadomo za bardzo na co. Jej ukochany albo jest albo go nie ma (stale poszukuje). Jednemu coś się stało ale nie wiadomo co ("był wypadek" to cały komentarz, nie wiadomo nic więcej), z drugim ma romans ale skomplikowany bo niby to platoniczna przyjaźń a trochę coś więcej. Tu coś się dzieje, tam coś się dzieje, co chwilę pojawiają się nowe postacie (nie wiadomo skąd) i człowiek ma mętlik w głowie.
W pewnym momencie zorientowałam się, że nie wiem skąd się wziął nowy ukochany, co ona tak na prawdę do niego czuje i po prostu odłożyłam książkę. Tak było najlepiej. Dojście do 245 strony i tak wymagało ode mnie za dużo wysiłku.

Namęczyłam się, namęczyłam się ale i tak nie mogłam skończyć tej książki. Kompletnie do mnie nie dociera. Swego czasu przeczytałam wiele powieści, pisanych w formie pamiętnika (lub czegoś podobnego) ale tak zagmatwanego tekstu dawno nie widziałam.
Główna bohaterka jest strasznie roztrzepana (co bardzo się kłóci z jej przekonaniem, że jest kobietą sukcesu. Może i jest ale...