„Konstantynopol 1453” Mariana Witaska wbrew tytułowi nie jest poświęcony zajęciu bizantyńskiej stolicy przez Turków. Autor postanowił w tej pracy ukazać dzieje Bizancjum od XI wieku, a upadek Miasta zajmuje tylko niewielki, końcowy fragment książki. Przy okazji dużo miejsca poświęcił takim zagadnieniom, jak dzieje ruchu krucjatowego czy historia Republiki Weneckiej. Te poboczne kwestie zajmują około dwóch trzecich treści, a więc zdecydowanie za dużo. Przeładowanie pracy informacjami o dziejach Bizancjum od XI wieku sprawiło, że zabrakło miejsca na tak ważne tematy, jak np. wojskowość turecka i bizantyńska XV stulecia, czy kultura epoki Paleologów. Uważam, że Autor „zmarnował” bardzo interesujący temat i postawił – kosztem istotnych zagadnień – na bardzo ogólne zarysowanie historii Bizancjum.

Zastrzeżenia wzbudzają także kwestie formalne. Autor nie przedstawił żadnej bibliografii, nie umieścił w przypisach ani jednego (sic!) opracowania ograniczając się jedynie do odniesień o charakterze źródłowym. W przypisach natomiast często pojawiają się informacje dotyczące bezpośrednio narracji, które spokojnie mogłyby się znaleźć w tekście głównym. Dużo jest w książce drobnych niedociągnięć merytorycznych i redakcyjnych (np. niekonsekwentne stosowanie nazw własnych). Całość narracji jest niezwykle powierzchowna, brak jakiejkolwiek analizy wydarzeń. Czytelnik polski może sięgnąć po znacznie lepsze opracowania zarówno całych dziejów Bizancjum, jak i jego ostatnich dni. Moim zdaniem „Konstantynopol 1453” Mariana Witaska to bardzo słaba pozycja i nie sposób jej polecić miłośnikom historii.

Tomasz Babnis

„Konstantynopol 1453” Mariana Witaska wbrew tytułowi nie jest poświęcony zajęciu bizantyńskiej stolicy przez Turków. Autor postanowił w tej pracy ukazać dzieje Bizancjum od XI wieku, a upadek Miasta zajmuje tylko niewielki, końcowy fragment książki. Przy okazji dużo miejsca poświęcił takim zagadnieniom, jak dzieje ruchu krucjatowego czy historia Republiki Weneckiej. Te...