Przyznaję, czytanie "Pamiętników" Paska momentami szło mi jak po grudzie. Mnóstwo wtrąceń z łaciny, anachronizmów, dość specyficzny styl wypowiedzi - no nie są to zalety tej lektury. Na szczęście moje wydanie miało doskonałe przypisy i objaśnienia, i pozwoliło mi pod tą grudą dojrzeć fascynującą treść.

Pasek pisał swoje "Pamiętniki" z myślą o przyszłych czytelnikach. Zawsze w takich przypadkach zastanawiam się, na ile rzeczywiste przeżycia autora są podkolorowane swoistą autokreacją. Opisy bitew, sejmów i sejmików, podróży do innych krajów, czy zwykłego ziemiańskiego życia świadczą o niezwykłym gawędziarskim talencie pana Paska. Mnie najbardziej zaskoczyło to, że przy lekturze "Pamiętników" miałam wrażenie, że czytam o rzeczach, które są mi dobrze znane. I nawet nie chodzi tu o fakty historyczne, ale o mentalność i sposób postrzegania pewnych wydarzeń - to absolutnie się nie zmienia na przestrzeni wieków.

Wiele sytuacji opisanych przez Paska mnie rozbawiło, kilka pozwoliło zrozumieć lepiej pewne wydarzenia, a historia wydry Robaka bardzo mnie wzruszyła. Myślę, że warto dać szansę "Pamiętnikom" i spróbować się zmierzyć z tym specyficznym językiem, chociażby po to, by zdobyć pewność, że pan Zagłoba spokojnie mógłby być postacią historyczną a nie tylko literacką ;)

Przyznaję, czytanie "Pamiętników" Paska momentami szło mi jak po grudzie. Mnóstwo wtrąceń z łaciny, anachronizmów, dość specyficzny styl wypowiedzi - no nie są to zalety tej lektury. Na szczęście moje wydanie miało doskonałe przypisy i objaśnienia, i pozwoliło mi pod tą grudą dojrzeć fascynującą treść.

Pasek pisał swoje "Pamiętniki" z myślą o przyszłych czytelnikach....