Pamiętniki

Szlachcica portret własny - trochę rubaszny, dumny, uparty, czasem zabawny, czasem straszny, na pewno bardzo bujny i zamaszysty. Autor, zupełnie nieświadomie stworzył archetyp, którego echa do dziś dźwięczą w polskiej kulturze.

Jan Chryzostom Pasek wiódł wyjątkowo ciekawe życie (przynajmniej do pewnego momentu). Z jego opowieści wyłania się bardzo subiektywny obraz staropolskiej rzeczywistości - opisując wydarzenia od służby w wojsku pod Czarnieckim, przez udział w pospolitym ruszeniu, po zwykłe codziennie sprawy szlachty - handel zbożem, sejmikowanie, procesowanie się i zatargi o dobra i o byle co.

Wielką zaletą "Pamiętników" jest to, że autor nie wybiela się, przy czym wszelkie oceny moralne dokonywane z dzisiejszej perspektywy są - w moim odczuciu - naiwne i zarozumiałe. Pasek był hardym i zaciętym synem własnych czasów, trudnych i krwawych, i to one go ukształtowały. Z jednej strony potrafi imponować znajomością literatury antycznej, bystrością i żartem, z drugiej zaskakiwać brutalnością i ciasnotą umysłu. Jego osobowość ma bardzo silny wpływ na tekst, jako bohater opowieści jest człowiekiem z krwi i kości, a nie marmurowym pomnikiem historii.

Niestety czas robi swoje i dziś książka nie jest zbyt łatwa w odbiorze - składnia języka polskiego nieco się zmieniła, dodatkowo Pasek ma język upstrzony wtrętami z łaciny, co zaburza płynność czytania. Mimo to jest to pozycja godna polecenia każdej osobie, która interesuje się kulturą staropolską i historią XVII wieku, pełna anegdot i spostrzeżeń, których w podręcznikach i opracowaniach naukowych nie ma.

Szlachcica portret własny - trochę rubaszny, dumny, uparty, czasem zabawny, czasem straszny, na pewno bardzo bujny i zamaszysty. Autor, zupełnie nieświadomie stworzył archetyp, którego echa do dziś dźwięczą w polskiej kulturze.

Jan Chryzostom Pasek wiódł wyjątkowo ciekawe życie (przynajmniej do pewnego momentu). Z jego opowieści wyłania się bardzo subiektywny obraz...

Pamiętniki są napisane plastycznym, jowialnym językiem. Ich wartość historyczna i antropologiczna jest znacząca.
Opisuje potop szwedzki, najazd Rakoczego, wojny z Rosją i Rokosz Lubomirskiego. Chwali urodę białogłów, porównuje zwyczaje polskie z duńskimi.
POLECAM!
Więcej opinii o literaturze, filmie i muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Pamiętniki są napisane plastycznym, jowialnym językiem. Ich wartość historyczna i antropologiczna jest znacząca.
Opisuje potop szwedzki, najazd Rakoczego, wojny z Rosją i Rokosz Lubomirskiego. Chwali urodę białogłów, porównuje zwyczaje polskie z duńskimi.
POLECAM!
Więcej opinii o literaturze, filmie i muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści...

Niesamowita książka, która liczy sobie prawie 400 lat, a jednak możemy ją przeczytać i zrozumieć bez najmniejszych problemów! Pasek był szlachcicem/żołnierzem (nie wiem dlaczego myślałam, że był księdzem), który nie stroni od rozrywek i ciągle pakuje się w jakąś kabałę. Oczywiście jego historie są odpowiednio podkoloryzowane, ale to dodaje im jeszcze większego uroku. Najbardziej uderzył mnie fakt, że język używany przez autora niewiele się zmienił przez te kilka stuleci. Słowa i zwroty używane w XVII wieku są obecnie nadal w użyciu i nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, że posługujemy się powiedzonkami liczącymi setki lat! Jan Chryzostom miał wielki talent zarówno do pisania jak i do konfabulowania, jednak dzięki niemu możemy choć w małej części poznać życie polskiego szlachcica z XVII wieku. Książkę przeczytałam ze względu na planowaną lekturę "Dzienników" Gombrowicza, których styl jest ponoć inspirowany dziełem Paska i cieszę się, że 'Pamiętniki' trafiły do moich rąk. Na pewno jeszcze nie raz do nich wrócę.

Niesamowita książka, która liczy sobie prawie 400 lat, a jednak możemy ją przeczytać i zrozumieć bez najmniejszych problemów! Pasek był szlachcicem/żołnierzem (nie wiem dlaczego myślałam, że był księdzem), który nie stroni od rozrywek i ciągle pakuje się w jakąś kabałę. Oczywiście jego historie są odpowiednio podkoloryzowane, ale to dodaje im jeszcze większego uroku....

Wspomnienia jakie rysuje autor są zdecydowanie subiektywne. W swojej świadomości jest wiernym patriotą, jest dzielny, jest wspaniałym mężem i gospodarzem. Wszystkie jego dokonania wydają się jednak być mocno podkoloryzowane i wyolbrzymione. Sam nie jest on w stanie zdobyć się na krytycyzm i mocno akcentuje swoje czyny i jest przekonany co do wielkości swojego stanu. Z drugiej strony jednak widać jeszcze alkoholika, bezwstydnika i awanturnika, który wciąż chwali się własnymi wyczynami, mając niekiedy krew na rękach. W swoim przekonaniu tylko szlachtę uważa za godnych poszanowania, z niebywałą wręcz pogardą odnosi się do chłopów. Ich stan uważa za naturalny i nie zraża go ucisk i przemoc wobec nich. Typowy szlachcic. Wzór godny naśladowania.

Wspomnienia jakie rysuje autor są zdecydowanie subiektywne. W swojej świadomości jest wiernym patriotą, jest dzielny, jest wspaniałym mężem i gospodarzem. Wszystkie jego dokonania wydają się jednak być mocno podkoloryzowane i wyolbrzymione. Sam nie jest on w stanie zdobyć się na krytycyzm i mocno akcentuje swoje czyny i jest przekonany co do wielkości swojego stanu. Z...

Autor ukazuje tutaj współczesny sobie świat i nie stroni od wartościowania. Czytamy o upadku szlacheckich obyczajów, o warcholstwie, dewocji i wielu innych przywarach. Sposób w jaki to przedstawia, mimo że barwny, nie zaciekawia. Bohater pamiętnika także, mimo bujnego życia, nie prezentuje się jako pozytywna postać - przynajmniej ja go takim nie widzę.

Autor ukazuje tutaj współczesny sobie świat i nie stroni od wartościowania. Czytamy o upadku szlacheckich obyczajów, o warcholstwie, dewocji i wielu innych przywarach. Sposób w jaki to przedstawia, mimo że barwny, nie zaciekawia. Bohater pamiętnika także, mimo bujnego życia, nie prezentuje się jako pozytywna postać - przynajmniej ja go takim nie widzę.

Ciekawa książka, pośmiać się można niejednokrotnie, ale nie jest to lektura lekka. Mimo iż czytałem ją w tłumaczeniu na język współczesny, to i tak mnogość zwrotów łacińskich trochę zabijała dynamizm czytania.

Ciekawa książka, pośmiać się można niejednokrotnie, ale nie jest to lektura lekka. Mimo iż czytałem ją w tłumaczeniu na język współczesny, to i tak mnogość zwrotów łacińskich trochę zabijała dynamizm czytania.

Zdecydowanie nie moja liga.

Bardzo trudna lektura, gęsta naszpikowana łacińskimi wtrętami (jeżeli ktoś posiada wydanie bez przypisów, a nie posługuje się biegle łaciną, może sobie darować, nie ma sensu), do tego archaizmy i charakterystyczny, barokowy styl autora.

Nie moja liga. Nie oceniam, nie skreślam, ale i nie polecam. Niech mądrzejsi się wypowiedzą - mnie ta książka pokonała i przerosła.

Zdecydowanie nie moja liga.

Bardzo trudna lektura, gęsta naszpikowana łacińskimi wtrętami (jeżeli ktoś posiada wydanie bez przypisów, a nie posługuje się biegle łaciną, może sobie darować, nie ma sensu), do tego archaizmy i charakterystyczny, barokowy styl autora.

Nie moja liga. Nie oceniam, nie skreślam, ale i nie polecam. Niech mądrzejsi się wypowiedzą - mnie ta...

uzasadnienie opinii
http://klub-aa.blogspot.com/2013/06/bog-jest-z-nami-pijakami.html

uzasadnienie opinii
http://klub-aa.blogspot.com/2013/06/bog-jest-z-nami-pijakami.html

Wspaniały opis XVII-wiecznej Europy z punktu widzenia prawdziwego Sarmaty, Mazura Jana Chryzostoma Paska. Wielu czytelników narzeka na styl i wtrącenia z Łaciny, mi udało się natrafić na egzemplarz książki w wersji Audiobook, dzięki czemu uniknąłem tych trudności. Opisy są trafne, język barwny, a jako źródło wiedzy historycznej "Pamiętniki" są wręcz bezcenne! Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce dowiedzieć się czegoś więcej o naszej historii.

Wspaniały opis XVII-wiecznej Europy z punktu widzenia prawdziwego Sarmaty, Mazura Jana Chryzostoma Paska. Wielu czytelników narzeka na styl i wtrącenia z Łaciny, mi udało się natrafić na egzemplarz książki w wersji Audiobook, dzięki czemu uniknąłem tych trudności. Opisy są trafne, język barwny, a jako źródło wiedzy historycznej "Pamiętniki" są wręcz bezcenne! Pozycja...

Niestety, pomimo najszczerszych chęci, do Paska nie umiem się przekonać, "Pamiętniki" mnie wymęczyły i kompletnie do mnie nie trafiły :(

Niestety, pomimo najszczerszych chęci, do Paska nie umiem się przekonać, "Pamiętniki" mnie wymęczyły i kompletnie do mnie nie trafiły :(