„Zastanawiam się czasami jak to jest, że niektórzy podejmują się trudnych wyzwań, dużej odpowiedzialności i potrafią przeć do przodu. Czy oni się nie boją? Jak to jest, że im się tyle udaje?” – usłyszałam niedawno od znajomej. Tak, są tacy. Ale chyba zdecydowanie wię-cej jest tych, którzy mają włączony „czujnik ryzyka”. Ten czujnik połączony jest z automa-tycznie załączającym się hamulcem, jeśli tylko zostanie stwierdzone jakieś potencjalne nie-bezpieczeństwo. A że jest ono wykrywane prawie zawsze, to „ludzie z włączonym czujni-kiem” stale jadą na hamulcu, można by powiedzieć. Trudno w taki sposób dotrzeć gdzieś da-lej, poza ogrodzenie własnego podwórka…
Rozmowa, z której cytat zawarłam powyżej, zainspirowała mnie do lektury książki, o której kiedyś słyszałam, że jest doskonała w motywowaniu do podejmowania ryzyka zmiany w życiu, oczywiście zmiany na lepsze. Nie zawiodłam się, tak rzeczywiście jest. Mowa o książce Kto zabrał mój ser? autorstwa Spencera Johnsona, znanego w świecie biznesu m.in. z Jednominutowego menedżera. Jest to naprawdę sympatyczna lektura na jeden wieczór, przy-najmniej jeśli chodzi o przeczytanie. Pracować w nas będzie zdecydowanie dłużej, bo w pro-sty, ale obrazowy sposób pozwala na przyjrzenie się swoim postawom w poszukiwaniu szczę-ścia i reagowaniu na zmiany sytuacji życiowej.

Dalszy ciąg recenzji można znaleźć na moim blogu:
http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/

„Zastanawiam się czasami jak to jest, że niektórzy podejmują się trudnych wyzwań, dużej odpowiedzialności i potrafią przeć do przodu. Czy oni się nie boją? Jak to jest, że im się tyle udaje?” – usłyszałam niedawno od znajomej. Tak, są tacy. Ale chyba zdecydowanie wię-cej jest tych, którzy mają włączony „czujnik ryzyka”. Ten czujnik połączony jest z automa-tycznie...