Tej książce mówię stanowcze i zdecydowane raczej nie. Przemęczyłam pomijając po drodze mnóstwo akapitów. Główna bohaterka, to zagubiona we własnym świecie poetka... Po pierwszym mężu, który okazał się świrem mającym się za Jezusa przychodzi brudny i pryszczaty dyrygent, aż w końcu pojawia się jej obecny mąż. Mąż ów jest cichym acz porządnym psychoanalitykiem (będącym lekarstwem na szalonego męża pierwszego). Dba o żonę, choć jest mało rozmowny i poważny - rzadko się uśmiecha i nigdy nie całuje. Znudzona życiem i siedzeniem przed maszyną, mająca dość własnej rodziny (gdzie posiadanie dziecka jest wyjątkowym atutem) wyjeżdża z mężem do (znienawidzonych aczkolwiek dobrze sobie znanych) Niemiec. Tam zakochuje się bez pamięci w przystojnym, uroczym i wesołym blondynie. Lata za nim i próbuje uwieść (na oczach męża) co jej się w końcu udaje. Romans się ciągnie, mąż się wścieka... W dalszej części książki dowiadujemy się więcej o jej kolejnych mężczyznach i łóżkowych fascynacjach. W końcu wyjeżdża ze swym kochankiem w podróż pozbawioną planów i perspektyw. Zostawia za sobą męża i maszynę do pisania.
Krótko mówiąc - książka, w której kobieta jest narratorką pierwszoosobową i zanudza nas swoimi przemyśleniami na setki różnych tematów począwszy od literatury i muzyki, a skończywszy na seksie i minusach posiadania dzieci.
Szczerze mówiąc doczytałam ją tylko po to, żeby się dowiedzieć czy wróci do męża czy zostanie z kochankiem idiotą (i w dodatku częstym impotentem). Jestem z siebie dumna, że doczytałam (chociaż przeskakiwałam po parę stron żeby ominąć te gorące przemyślenia).
Książka zawiera mało akcji, dużo gadania i to niezbyt ciekawego.
Jest reklamowana jako nie wiadomo jakie dzieło erotyczne, a jest po prostu mdła. Porusza parę ważnych tematów, takich jak dopasowanie w związku czy nuda w małżeństwie. Podobał mi się fragment, gdzie narratorka mówi, iż w prehistorii mężczyźni walczyli i polowali na zwierzęta oraz chcieli od kobiet żeby były kokieteryjne, zalotne i zaradne. Niestety wtedy były zgorzkniałe, niezaradne i niechętne do wszystkiego, a już na pewno do zalecania się mężczyźnie. W końcu jednak (w czasach dzisiejszych) kobiety nauczyły się być zalotne i kokieteryjne, a mężczyźni "oklapli". Co niestety (moim skromnym zdaniem) jest zgodne z prawdą, bowiem mamy coraz więcej "zniewieściałych" mężczyzn - niezaradnych, ciepłych klusek.

Podsumowując - nie widzę powodu do czytania tej książki... Ani to ciekawe, ani szokujące... Może KIEDYŚ była to książka wszech czasów mówiąca o wyzwoleniu kobiet i ich większej niezależności, ale TERAZ?
Przeczytane, ale nie bez poświęceń :P

Tej książce mówię stanowcze i zdecydowane raczej nie. Przemęczyłam pomijając po drodze mnóstwo akapitów. Główna bohaterka, to zagubiona we własnym świecie poetka... Po pierwszym mężu, który okazał się świrem mającym się za Jezusa przychodzi brudny i pryszczaty dyrygent, aż w końcu pojawia się jej obecny mąż. Mąż ów jest cichym acz porządnym psychoanalitykiem (będącym...