Dziś na talerzu ląduje słynny numer 2 czyli "tunel" duetu Brosnan&Kettle.

Jak wyszło? Szczerze; niczym pilot mówiący "nie ma powodów do paniki" kiedy widzisz że silnik za oknem się pali.

Ale od poczatku, żeby mi nikt nie napisał że tylko się rzucam. Pierwsza i podstawowa sprawa- kwestia tłumaczenia. Czepia się o to każdy to i ja rzekne swoje trzy słowa. Jak można przetłumaczyć "the worm" na "tunel". Ktoś kto mi to wytłumaczy dostanie pieczatke z ziemniaka i certyfikat jakości. Wiem że w tunelu było kilka momentów ale jak na moje oko to wciąż za mało żeby sprzedawać pod tym tytułem.
Historie zaczynamy z przytupem. Do szpitala trafia pewna kobitka, skarżaca się na bóle brzucha. jak się pózniej okazuje nie był to ostry kebab tylko taaaaki wielki robak który niczym klaun z pudełka wyskakuje z ran.
Siostra naszej ofiary nie może sobie dać spokoju i stwierdza że za tym coś się kryje. Wynajmuje detektywa: Causeya, pijaczyne jak cholera który za odpowiednia opłatą próbuje się dowiedzieć co jest grane.

Jak to w tego typu historiach bywa, okazuje się że bohater ma ostro przewalone już na starcie. Komuś bardzo nie pasuje grzebanie w tej sprawie i zrobi wszystko by Eda udupić.

A i najważniejsza sprawa (taa, zawsze na końcu) "tunel" to mimo wszystko nie horror i żaden wielki napis na okładce tego nie uratuje. Wygląda mi to raczej na miks wielogatunkowy z nastawieniem na kryminał; ale to już zostawiam do oceny czytelnikowi.

Dziś na talerzu ląduje słynny numer 2 czyli "tunel" duetu Brosnan&Kettle.

Jak wyszło? Szczerze; niczym pilot mówiący "nie ma powodów do paniki" kiedy widzisz że silnik za oknem się pali.

Ale od poczatku, żeby mi nikt nie napisał że tylko się rzucam. Pierwsza i podstawowa sprawa- kwestia tłumaczenia. Czepia się o to każdy to i ja rzekne swoje trzy słowa. Jak można...