Od wielu, wielu lat jestem wierną fanką Japonii i kultur azjatyckich ogólnie, dlatego to dla mnie pozycja niejako obowiązkowa. Sięgnęłam po nią także dlatego, że jest namiastką wielkiego dzieła, które jak dotąd nie pojawiło się w języku polskim - Genji monogatari.

"Opowieść Murasaki" jest fabularyzowanym zapisem zachowanych dzienników Murasaki Shikibu, autorki wspomnianego dzieła z XI w. Na podstawie tych zapisków (jak i innych źródeł, w tym opowieści o księciu Genjim), uzupełnionych jednak o wydarzenia fikcyjne, Lisa Dalby odtworzyła klimat Japonii okresu Heian. Jest to godna uwagi próba ożywienia świata, w którym żyła poetka, oraz zrekonstruowania procesu powstawania opowieści Genji monogatari.

Świat przedstawiony w książce jest barwny, ciekawy, ale w pewnym sensie zimny i odpychający. Choć byłam zafascynowana przepychem, bogactwem strojów, złożonością rytuałów i zwyczajów, ostatecznie stwierdziłam, że był to jednak świat, w którym trudno było się odnaleźć. Może to z powodu intryg i przerażających nierówności społecznych (japońska arystokracja stanowiła zaledwie maleńki procent całego społeczeństwa, żyjącego w uwłaczających warunkach)? Nawet sama Murasaki (osoba ze skłonnością do skrajnej nostalgii) wydaje się być zmęczona otaczającą ją rzeczywistością.

Wielkim plusem książki są rozbudowane opisy, zwłaszcza strojów (przepięknych, bardzo bogatych, składających się z wielu warstw idealnie zgranych kolorystycznie) i kompozycji zapachowych, oraz zwyczajów dworskich i spotkań artystów, podczas których bohaterowie prowadzą dyskusje o sztuce i deklamują wiersze. Dzięki takim szczegółom czytelnik bez trudu może się przenieść w ten egzotyczny świat, bardzo słabo znany Europejczykom.

Sama fabuła również interesująca (choć nie ma co liczyć na wartką akcję). Szczególnie ciekawie prezentuje się wątek zakazanej miłości między Japonką a Chińczykiem, przedstawiony w sposób bardzo skromny, subtelny, jakby autorka sama się rumieniła przelewając myśli na papier.

Smaczku dodają wplecione w tekst wiersze i krótkie liściki, które główna bohaterka wymienia z przyjaciółką czy ukochanym. Często melancholijne, niezwykle poetyckie, poruszające, czasem niezrozumiałe...
"Byłyśmy jak para kaczek kołyszących się niespokojnie na wodzie; gdy o tym pomyślę, ogarnia mnie tęsknota tnąca ostrzej niż szron na ich piórach" - pisze Murasaki do swojej przyjaciółki Dainagon.

Książka dość specyficzna. Nie jestem pewna, czy przypadnie do gustu osobom, których nie fascynuje Japonia czy historia. Niektórych może nudzić, inni poczują się przytłoczeni opisami, jeszcze inni zgubią się wśród nazwisk członków dworu. Mimo to warto sięgnąć po tę pozycję.

Od wielu, wielu lat jestem wierną fanką Japonii i kultur azjatyckich ogólnie, dlatego to dla mnie pozycja niejako obowiązkowa. Sięgnęłam po nią także dlatego, że jest namiastką wielkiego dzieła, które jak dotąd nie pojawiło się w języku polskim - Genji monogatari.

"Opowieść Murasaki" jest fabularyzowanym zapisem zachowanych dzienników Murasaki Shikibu, autorki wspomnianego...