Niewolnica trochę mnie rozczarowała,spodziewałam się tego napięcia znanego mi z Burzy ale tu go trochę brakowało.Ogólnie rzecz biorąc nie jest to zła książka,wprowadza nas w historię figurki Tańczącego na wietrze i opowiada jak wpływała ona na losy bohaterów powieści.I wyjaśnia,w jaki sposób trafiła do Francji.Nie jest to zła książka,choć bohaterowie nie przypadli mi specjalnie do serca,prawdziwsi byli ci z Burzy...

Cytat:
-Ten sam Lorenzo Vasaro,który ofiarował Tańczącego na Wietrze królowi Francji,osiedlił się w Grasse i tam zaczął uprawiać kwiaty dla potrzeb przemysłu perfumeryjnego.Powodziło mu się doskonale,lecz nigdy się nie ożenił,a przed śmiercią zapisał Vasaro Catherine Andreas,córce przyjaciela,Lionella Andreasa.Zastrzegł,że majątek ma przechodzić z najstarszej córki na najstarszą córkę i obwarował to jedną klauzulą:że to dziecko płci żeńskiej ma pozostać przy nazwisku Vasaro nawet po zamążpójściu i ma nosić imię Caterina lub odmianę tego imienia.

To chyba sporo mówi o jego uczuciach...
Bohaterka,Sanchia do słabych nie należała,jednak to jej poddaństwo w stosunku do Liona (przynajmniej początkowe) nie do końca mi odpowiadało.Wiem,że była niewolnicą i była uczona pokory i pogodzenia się z losem,jednak innymi manipulowała z łatwością.Tylko z Lionem nie dawała sobie rady...

Niewolnica trochę mnie rozczarowała,spodziewałam się tego napięcia znanego mi z Burzy ale tu go trochę brakowało.Ogólnie rzecz biorąc nie jest to zła książka,wprowadza nas w historię figurki Tańczącego na wietrze i opowiada jak wpływała ona na losy bohaterów powieści.I wyjaśnia,w jaki sposób trafiła do Francji.Nie jest to zła książka,choć bohaterowie nie przypadli mi...