I co ja mam napisać o tej książce???? Chciałabym móc napisać, że była świetna, ekscytująca, że świetnie mi się ją czytało, ale niestety tak nie było. Wiem, że innym czytelniczkom się podobała, ale według mnie nie było tak cudownie. Dodatkowo uważam, że powinna nosić tytuł – "W poszukiwaniu zaginionego romansu" o tak, romansu żadnego, powtarzam ŻADNEGO TUTAJ nie uświadczycie, jest go tyle co kot napłakał. Jeśli myślicie, że jest to przyjemny romansik historyczny to bardzo, ale to bardzo się rozczarujecie. Owszem jest tajemnicza sprawa do rozwiązania, nawet ciekawa z dreszczykiem, ale na tym koniec. Chyba rzeczywiście spodziewałam się czegoś innego po tej książce. Tym razem pani Coulter srogo się na pani zawiodłam. :(

Mamy tu narrację w pierwszej osobie – historię przedstawia nam nasza bohaterka 21-letnia Andrea (Andy) dziewica, która tylko z jej znanych powodów, choć jest bogata wychodzi za mąż za sporo starszego od niej faceta, prawie dziadka. Pojawia się i nasz bohater - John bratanek męża Andy, o którym już na samym początku dowiadujemy się, że m.in bardzo lubi... psy i przyciąga je do siebie niczym magnes. Ok, co kto lubi.
Mam wrażenie, że książka jest napisana drętwym językiem, jakby nie tworzyła jej kobieta dojrzała tylko nastolatka. Nie ma rozwinięcia postaci, a co za tym idzie możliwości dogłębnego ich poznania - jest to zrobione byle jak. Niestety czytałam lepsze książki w tym i autorstwa Coulter, ta jest według mnie słaba.

Nie polecam, bo dla mnie była to strata czasu, ale jeśli są odważni i chcą wyrobić sobie zdanie na jej temat, to wtedy niech śmiało sięgają po ten tytuł.

I co ja mam napisać o tej książce???? Chciałabym móc napisać, że była świetna, ekscytująca, że świetnie mi się ją czytało, ale niestety tak nie było. Wiem, że innym czytelniczkom się podobała, ale według mnie nie było tak cudownie. Dodatkowo uważam, że powinna nosić tytuł – "W poszukiwaniu zaginionego romansu" o tak, romansu żadnego, powtarzam ŻADNEGO TUTAJ nie...