Dzieło, a właściwie Arcydzieło, bo chyba takie tłumaczenie tytułu pasowałoby bardziej do fabuły książki, było drugim utworem (po Germinalu) Zoli, który przeczytałam i ten właśnie utwór zraził mnie do autora. Główny bohater książki Klaudiusz to nie kto inny, jak przyjaciel Zoli - Cezanne. Autor zdradza swojego przyjaciela, który był ekscentrykiem, niezrozumianym nawet przez swoich przyjaciół tworzących w szkole impresjonistycznej ( polecam serial Impresjoniści wyprodukowany przez BBC w którym pojawia się ten wątek). Cezanne nigdy nie wybaczył tego jak został przedstawiony w utworze (szaleniec, przerośnięty geniusz, który tworzył dziwne, niepodobające się nikomu obrazy). Natomiast Zola umieszcza w utworze swoje alter ego - Piotra Sandoza, zdolnego pisarza, dbającego o najbliższych i opiekującego się głównym bohaterem. Zachowanie Zoli uważam za naganne, jednak dał on nam świetny obraz epoki, malarstwa, niemocy tworzenia, która dotyka czasem każdego artystę - stąd moja ocena 8/10

Dzieło, a właściwie Arcydzieło, bo chyba takie tłumaczenie tytułu pasowałoby bardziej do fabuły książki, było drugim utworem (po Germinalu) Zoli, który przeczytałam i ten właśnie utwór zraził mnie do autora. Główny bohater książki Klaudiusz to nie kto inny, jak przyjaciel Zoli - Cezanne. Autor zdradza swojego przyjaciela, który był ekscentrykiem, niezrozumianym nawet przez...