Najtrafniej sytuację tytułowego bohatera określa w ostatnich zdaniach powieści sierżant Mooney. "Nick LeBeck, pomyślał. Ten chłopak ma za sobą długą drogę." I to jeszcze jak długą. Od nieszczęśliwej półsieroty przez członka gangu aż na Broadway. Takie rzeczy to tylko w Ameryce.

Tylko głupiec myśli, że można całkowicie odciąć się od przeszłości i zacząć wszystko od nowa. (W tym momencie krążą mi po głowie teksty Jacoby'ego Shaddixa: "Blizny przypominają mi, że przeszłość jest prawdziwa" i "Nigdy nie uciekniesz, gdy uciekasz od przeszłości"). Nick nie łudzi się, że może nagle zacząć wieść sielankowe życie z czystą kartą. Minęło 10 lat, a on nadal mieszka w tym samym mieszkaniu, stoi za tym samym barem, gra na tym samym pianinie. Była dziewczyna nadal szuka u niego pomocy, gdy jej nowy facet ją pobije, ten sam ćpun wyciąga od niego kasę na ulicy, a Rachel objeżdża, gdy narozrabia. Stary dobry Nick LeBeck... A jednak nie do końca ten sam.

Kto by pomyślał, że malutka Freddy, która dwadzieścia lat temu przyszła z tatą do sklepu z zabawkami Nataszy po rudowłosą lalkę, wyrośnie na taką kobietę. Jest apodyktyczna, pewna siebie, zawzięta, utalentowana, inteligentna, piękna, samodzielna i odważna. Doskonale wie czego chce i jak to osiągnąć, a to nie często się zdarza osobom w jej wieku. Jej miłość do Nicka jest bezwarunkowa, nieustraszona i tak silna, że w końcu i on zaczął czuć do niej to samo. Stało się to jeszcze zanim przeprowadziła się do Nowego Jorku i zaczęła wcielać w życie swój plan.

Uroczym akcentem tej powieści jest kucharz Rio. Uwielbiam tego faceta! Jest wielki jak góra i uroczy jak szczeniaczek.

Najtrafniej sytuację tytułowego bohatera określa w ostatnich zdaniach powieści sierżant Mooney. "Nick LeBeck, pomyślał. Ten chłopak ma za sobą długą drogę." I to jeszcze jak długą. Od nieszczęśliwej półsieroty przez członka gangu aż na Broadway. Takie rzeczy to tylko w Ameryce.

Tylko głupiec myśli, że można całkowicie odciąć się od przeszłości i zacząć wszystko od nowa. (W...