Niestety, trylogia "Igrzysk śmierci" dobiegła końca, a ja już tęsknię za przygodami Katniss i jej przyjaciół. Ta książka na pewno długo pozostawi ślad w mojej pamięci - dawno nie czytałam historii tak wciągającej, emocjonującej, pełnej nagłych zwrotów akcji i ciekawie wykreowanych bohaterów, z którymi czytelnik całkowicie się zżywa.

"Kosogłos" to niewątpliwie najsmutniejsza część całej trylogii. Cała akcja powieści ukazuje różne oblicza wojny, zasadniczo skupiając się na wpływie, jaki wywiera ona na poszczególne jednostki. Widzimy, jak na jej skutek główni bohaterowie bardzo się zmieniają i jak destrukcyjny wpływ wojna na nich wywiera.

Jak w całej trylogii "Igrzysk śmierci", nie zabrakło tutaj zwrotów akcji i całkiem niespodziewanych momentów, kiedy szczęka wręcz opada na ziemię. To, czego nie było w poprzednich częściach, to postawienie bohaterów przed niezwykle trudnymi decyzjami - nieraz sama zastanawiałam się, co bym zrobiła na miejscu danego bohatera, a odpowiedzenie sobie na te pytania wcale nie było proste i często dochodziłam tylko do jednego wniosku - dobrze, że takich decyzji podejmować nie muszę.

Zakończenie trylogii określiłabym jako gorzko-słodkie. Jedni znajdą w nim radość, inni nie będą zadowoleni z takiego obrotu akcji. Uważam to jednak za atut "Kosogłosa" - zakończenie jest niebanalne, bez typowego happy-endu, za to z pewnością zapadające w pamięć na długo i pozostawiające za sobą książkowego kaca.

Całą trylogię "Igrzysk śmierci" zdecydowanie polecam, dodaję do ulubionych i z pewnością będę do niej wracać w przyszłości.

Niestety, trylogia "Igrzysk śmierci" dobiegła końca, a ja już tęsknię za przygodami Katniss i jej przyjaciół. Ta książka na pewno długo pozostawi ślad w mojej pamięci - dawno nie czytałam historii tak wciągającej, emocjonującej, pełnej nagłych zwrotów akcji i ciekawie wykreowanych bohaterów, z którymi czytelnik całkowicie się zżywa.

"Kosogłos" to niewątpliwie...