„Jaszczur” Balzaka nie spełnił trochę moich oczekiwań ze względu na opis z tyłu książki, który sugerował, że będzie to mniej więcej francuska wersja „Portretu Doriana Graya”. W trakcie lektury okazało się, że wątek fantastyczny związany z tytułowym jaszczurem znika często z pola widzenia czytelnika w związku z drobiazgowością opisów praktykowaną przez Balzaka. Autor przedstawia w swym dziele ówczesne realia społeczne, pokazując zasady obowiązujące w tym targowisku próżności i jednocześnie jak trudno jest wytrwać w takim świecie młodemu i wrażliwemu człowiekowi. Rafael zdaje się nie być przygotowanym na pierwszą miłość i życie w wielkim świecie. Dla zachcianek nawet nie kochanki trwoni swój skromny majątek oraz zaprzepaszcza lata nauki. Zafiksowany na Fedorze nie dostrzega prawdziwego przywiązania ze strony Pauliny i jej matki. Rozemocjonowany, bezmyślnie przyjmuje jaszczur, wydając na siebie tym samym wyrok. Od tej pory może spełniać wszystkie swoje zachcianki i pragnienia, ale za cenę skracającego się życia. Jaszczur staje się kalendarzem, malejąc odmierza czas do zbliżającej się śmierci. Ciągłe myśli o zbliżającym się końcu, uświadamiają Rafelowi jak bardzo pragnie żyć. A to pragnienie stanie się jeszcze większe, gdy pojawi się odwzajemniona, prawdziwa miłość.

Historia o magicznym talizmanie to u Balzaka pretekst do poruszenia głębszych tematów, takich jak problemy nie przystających do społeczeństwa jednostek, nędzy i zbytku, nauki w obliczu zjawisk wymykających się jej, mierności świata, miłości i ambicji. Lektura ta może skłonić do zastanowienia się nad sensem życia i nad tym, jak je przeżyć, by w obliczu końca niczego nie żałować.

„Jaszczur” Balzaka nie spełnił trochę moich oczekiwań ze względu na opis z tyłu książki, który sugerował, że będzie to mniej więcej francuska wersja „Portretu Doriana Graya”. W trakcie lektury okazało się, że wątek fantastyczny związany z tytułowym jaszczurem znika często z pola widzenia czytelnika w związku z drobiazgowością opisów praktykowaną przez Balzaka. Autor...