Czy naprawdę takie " Piękne Istoty"?
Piękne Istoty" autorstwa duetu Kami Garcia i Margaret Stohl dla obu Pań jest to debiut literacki.
Akcja rozgrywa się w Gatlin jednym z tysiąca sennych miasteczek Karoliny Południowej gdzie od lat nic się nie zamienia a wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą- ale czy na pewno?
Historię przedstawia Ethan - miejscowy z dziada pradziada niczym się nie wyróżniający się na tle pozostałych uczniów miejscowej szkoły Do tej pory jego największą tajemnicą było to że kocha czytać książki. Sytuacja ulega jednak zmianie gdy poznaje ją- Lenę, która nie dość że jest obca, to jeszcze okazuje się być krewną miejscowego dziwaka Macona Ravenwooda.
Fabuła zbudowana wokół dwóch wątków pierwszy to uczucie które połączyło obdarzoną i śmiertelnika, drugi to kwestia naznaczenia Leny na istotę światła bądź ciemności.
Autorkom udało się stworzyć kilka miejsc które rozbudziły moją wyobraźnię i z pewnością długo pozostaną w mojej pamięci. Posiadłość Ravenwood której wnętrze zmienia się w zależności od okoliczności i nastroju właściciela. Jednego dnia jest nowoczesnym apartamentem drugiego średniowiecznym zamkiem W swoich wnętrzach kryje tajemnicze korytarze i Kuchnie która jest równie niezwykła choć ten wątek nie został rozwinięty.
Nie można też nie wspomnieć o Domus Lunea Libri bibliotece obdarzonych, która jest tak ogromna że niektóre jej części są tajemnica nawet dla nadzorującej ją bibliotekarki. Biblioteka w której czas płynie inaczej- wolniej ( marzenie).
Wśród postaci które spotykamy na kartach książki jest również kilka obok których nie można przejść obojętnie (Macon, Amma) z przykrością muszę stwierdzić iż główni bohaterowie do nich nie należą.
Dla mnie są bez płciowi. Jak już napisałam wcześniej Ethan niczym się nie wyróżnia nie jest ani wybitnie przystojny, ani mądry, ani popularny. Brak mu zdecydowania, charyzmy.
Lena natomiast nie może się zdecydować czy chce być taka jak wszyscy czy woli być indywidualistką. Skrycie marzy o zdobyciu uznania tych najbardziej popularnych w szkole a jednocześnie aż promieniuje ekscentryzmem, chociażby poprzez swoje stroje. Chce aby Ethan ja ratował przed przeznaczaniem a jednocześnie odpycha go od siebie tłumacząc że to i tak przegrana sprawa.
To co mi przeszkadza to fakt że wszystko jest czarne albo białe autorki nie pozostawiły miejsca na odcienie szarości. Za to pozostało wiele nie wykorzystanych możliwości, być może jest to zabieg celowy i rozwiniecie nastąpi w kolejnych tomach sagi.
Na plus należy też zaliczyć fakt, że nadprzyrodzeni pojawiający się w tej opowieści nie są sztampowi. Nie mamy tu jak już oklepanych wampirów i wilkołaków. Choć jeden wampir się pojawia :). Do samego końca nie wiemy czym/ kim jest Macon Ravenwood bo to że nie jest tylko ekscentrycznym samotnikiem nie pozostawia wątpliwości od samego początku.
Kończąc już ten przydługi wywód oceniam tą książkę jako dobrą na 10 punktów dałabym jej 5. Powieść nie "powala" ale rokuje. Daje nadzieję że kolejne tomy sagi będą jeszcze lepsze, ciekawsze .
W kwestii porównania do kultowego już "Zmierzchu"... hm... sądzę że na razie "Piękne Istoty" nie mają szans w starciu z tym cyklem, ale na ostateczną oceną trzeba jeszcze poczekać .

Czy naprawdę takie " Piękne Istoty"?
Piękne Istoty" autorstwa duetu Kami Garcia i Margaret Stohl dla obu Pań jest to debiut literacki.
Akcja rozgrywa się w Gatlin jednym z tysiąca sennych miasteczek Karoliny Południowej gdzie od lat nic się nie zamienia a wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą- ale czy na pewno?
Historię przedstawia Ethan - miejscowy z dziada pradziada ...