W czasie II Wojny Światowej na Pianosie, niewielkiej wyspie na Morzu Śródziemnym, stacjonuje dwieście pięćdziesiąta szósta eskadra bojowa. Dzielni żołnierze wojsk amerykańskich przybyli tu aby uwolnić Europę spod jarzma Hitlera. Większość książek opisywało by ich heroiczną walkę z nieprzyjacielem, to z jakim oddaniem i pasją walczą z nie przyjacielem."Paragraf 22" pokazuje wojnę w sposób zupełnie odmienny, groteskowy, a za razem niezwykle ludzki.

Kapitan Yossarian, bombardier w kwiecie wieku, przeżywa głęboki szok gdy umierając, dopiero co przydzielony do jednostki strzelec Snowden wyjawia mu swą tajemnicę. Już wcześniej w jednostce miano go za wariata, ale po tym wydarzeniu zdaje się, że stracił resztki rozumu jakie posiadał. Dodatkowo ambitny pułkownik Cathcart ciągle podnosi obowiązkową liczbę lotów jakie należy wykonać by móc wrócić do kraju. Co piloci wykonają normę albo zbliżą się do jej zaliczenia, ilość lotów znów się zwiększa. Nikomu się to nie podoba, ale co zrobić? Inaczej się zwolnić ze służby i powrócić na bezpieczne łono ojczyzny.

Jednak główny bohater nie chce podporządkować się rozkazom, które wciąż się zmieniają i sprawiają, że raz za razem, od nowa musi się narażać. Dlatego, choć pragnie powrotu do domu robi niemal wszystko by nie zaliczyć obowiązkowej ilości lotów. A to trafia do szpitala, a to ma przepustkę ostatecznie natomiast buntuje się i odmawia wykonywania dalszych lotów.

"Postanowił żyć wiecznie; był to jedyny cel, dla osiągnięcia którego gotów był narażać życie, i w każdej chwili interesowało go wyłącznie to, żeby wrócić cało i zdrowo."

Tak własnie myśli i o tym marzy nasz bohater.

Książka opowiada nie tylko historię Yossariana, ale również jego kolegów i wrogów z eskadry. Zakochanym w znudzonej dziwce młodym, dobrze urodzonym Nately'im, nękanym przez koty i nocne koszmary Joe Głodomorze, najbliższym przyjacielu głównego bohatera Dunbarze, który znika w tajemniczych okolicznościach, przedsiębiorczym oficerze żywnościowym Milo oraz jednej z moich ulubionych postaci, pokrzywdzonym przez życie i ojca majorze Majorze Majorze Majorze (tak to nie jest pomyłka!)

Początkowo książka ta wydawała mi się dość surrealistyczna i nie byłam pewna czy uda mi się przeczytać więcej niż kilka stron, jednak liczne zabawne fragmenty sprawiły, że spędzałam nad nią czas z przyjemnością. Mimo to nie jest ona do końca optymistyczna. Zdarzają się również sytuacje przygnębiając, ale nie zależnie od tego czy bawi czy smuci "Paragraf 22" daje do myślenia. Nie tylko na temat wojny, ale również ludzkiego życia, jakie miejsce ma w nim wiara oraz jak wpływa na nas śmierć.

W czasie II Wojny Światowej na Pianosie, niewielkiej wyspie na Morzu Śródziemnym, stacjonuje dwieście pięćdziesiąta szósta eskadra bojowa. Dzielni żołnierze wojsk amerykańskich przybyli tu aby uwolnić Europę spod jarzma Hitlera. Większość książek opisywało by ich heroiczną walkę z nieprzyjacielem, to z jakim oddaniem i pasją walczą z nie przyjacielem."Paragraf 22"...