Czytałam już kilka przeróżnych książek Barbary Wood, bardzo odbiegających tematycznie od siebie, jedne były lepsze drugie gorsze, ale moim zdaniem „Kochanek z zaświatów" należy do najsłabszych w dorobku pisarki. Pomysł może i był dobry: duchy, mieszanie się czasów, wykonanie zaś bardzo nijakie. Nawet nie to, że książkę źle się czyta, przebrnęłam przez nią w dwa wieczory, ale całość wydała mi się głupia. Główna bohaterka bez wyraźnych cech charakteru, powtarzające się ciągle sytuacje, babcia która albo gotuje wnuczce, albo idzie spać, czarny charakter wybielony na anioła, wszystko to takie byle jakie i niepotrzebne. Na tle wcześniejszych lektur, gdzie mamy i ciekawe wydarzenia i całą plejadę bohaterów „Kochanek z zaświatów" wypadł blado. Jest, owszem, tajemnica sprzed wieku, ale jak pisałam, wszyscy są aniołami, czarna magia, obiecana gdzieś na początku, okazuje się tylko plotką, a największą zbrodnią któregoś bohatera było upicie się. Czuję wielkie rozczarowanie całością. Na szczęście książka ma przyjemny lekki język, czyta się łatwo i szybko, tylko ciekawe co zostanie w pamięci za kilka miesięcy.

Czytałam już kilka przeróżnych książek Barbary Wood, bardzo odbiegających tematycznie od siebie, jedne były lepsze drugie gorsze, ale moim zdaniem „Kochanek z zaświatów" należy do najsłabszych w dorobku pisarki. Pomysł może i był dobry: duchy, mieszanie się czasów, wykonanie zaś bardzo nijakie. Nawet nie to, że książkę źle się czyta, przebrnęłam przez nią w dwa wieczory,...