Byłam szczęśliwa, kiedy w prezencie dostałam całe siedem tomów 'W poszukiwaniu straconego czasu' Marcela Prousta. Wiele dobrego słyszałam o tej powieści, więc ochoczo zabrałam się do czytanie pierwszej części, czyli 'W stronę Swanna'.
Mamy tu narratora pierwszoosobowego, czyli głównego bohatera, Marcela (często utożsamianego z samym autorem). Małe wydarzenia z jego obecnego życia wywołują wspomnienia z dzieciństwa spędzonego we francuskiej miejscowości Combray. Pierwszy tom 'W poszukiwaniu straconego czasu' można podzielić na dwie zasadnicze części: wczesne dzieciństwo Jana i losy tytułowego Swanna.
powieść zawiera najwięcej opisów odczuć bohaterów, samej fabuły jest dość niewiele. Niekiedy monologi wewnętrzne bohaterów są tak rozwinięte, że zajmują po kilka stron bez rozdzielenia akapitem. Niektórzy uważają, że mistrzynią bardzo długich opisów jest Eliza Orzeszkowa w swojej powieści 'Nad Niemnem', ja natomiast teraz uważam, że Marcel Proust zajmuję jej miejsce.
Nie piszę tego w sposób ironiczny - pisarz był przedstawicielem impresjonizmu, charakteryzującym się właśnie wyższością uczuć oraz pisaniem w sposób metaforyczny. Jest to cecha rozpoznawcza 'W poszukiwaniu straconego czasu'. Dla współczesnego czytelnika ciężko do tego stylu przywyknąć, na dodatek brak konkretnej akcji, intryg... Według mnie najciekawszą częścią jest historia Swanna, kontynuowana w drugiej części, czyli 'W cieniu zakwitających dziewcząt'. Swann to postać, którą bez problemu można umieścić w obecnych czasach: ślepo zakochanego, nie zwracającego uwagi na istotne szczegóły dotyczące ukochanej.
W powieściach uwielbiam konkrety, bez specjalnych udziwnień. 'W stronę Swanna' zadowoliło mnie w połowie. Przyznam się szczerze, że niektóre monologi wewnętrzne narratora musiałam odpuścić, były dla mnie zbyt zawiłe. Przy innych chyliłam czoło nad geniuszem Prousta.
Nadal zamierzam przeczytać wszystkie siedem tomów licząc na to, że pozostałe sześć będą wspaniałe.

Byłam szczęśliwa, kiedy w prezencie dostałam całe siedem tomów 'W poszukiwaniu straconego czasu' Marcela Prousta. Wiele dobrego słyszałam o tej powieści, więc ochoczo zabrałam się do czytanie pierwszej części, czyli 'W stronę Swanna'.
Mamy tu narratora pierwszoosobowego, czyli głównego bohatera, Marcela (często utożsamianego z samym autorem). Małe wydarzenia z jego...