Po każdej przeczytanej książce Akunina z Fandorinem w roli głównej rośnie apetyt na kolejne części. Tak też było w moim przypadku, gdy czekałam na "Diamentową Karocę". Pierwsze wrażenie - dlaczego taka krótka, raptem 176 stron. Myślałam, że "połknę" ją w kilka chwil,ale przyznam, że początek trochę mi się dłużył. Nie miałam problemów z odstawieniem książki na jakiś czas. Niby akcja dość wartka, temat też zapowiadał się ciekawie, choć spodziewałam się większego rozdarcia wewnętrznego u Fandorina - w końcu Japonia też była droga jego sercu, poza tym jest jeszcze Masa (który tu udaje Chińczyka). Książka nie jest słaba, jest dość dobra, ale nie taka jak poprzednie. Prawdą jest, że w dorobku każdego autora są dzieła lepsze i gorsze - co widać po 11 części przygód Fandorina. Fanom Erasta - polecam, bo i tak każdy, kto lubi poznawać jego losy będzie chciał przeczytać i tę krótką i nieco inną powieść. Pozostaje mieć nadzieje, że w kolejnych tomach będzie trochę więcej Erasta, bo tu niby był, prowadził dochodzenie, ale jak dla mnie trochę go było za mało.

Po każdej przeczytanej książce Akunina z Fandorinem w roli głównej rośnie apetyt na kolejne części. Tak też było w moim przypadku, gdy czekałam na "Diamentową Karocę". Pierwsze wrażenie - dlaczego taka krótka, raptem 176 stron. Myślałam, że "połknę" ją w kilka chwil,ale przyznam, że początek trochę mi się dłużył. Nie miałam problemów z odstawieniem książki na jakiś czas....