Parę lat temu (no, w sumie to może trochę więcej niż "parę" - chyba że 10 lat podchodzi pod takie określenie ;P) pokochałam filmy i książki o tajnych agentach. Marzyłam, że gdy dorosnę, będę taką właśnie agentką - mającą specjalny sprzęt, jeżdżącą na misje, ratującą świat. Później odkryłam tzw. "Jamesa Bonda dla nastolatków", czyli Cody'ego Banksa. Żałowałam, że rodzice wysłali mnie do zwykłej szkoły, a nie takiej, gdzie uczą się przyszli szpiedzy. Byłam totalnie zakręcona na punkcie niewidzialnego tuszu w długopisach i zegarków z podsłuchem. Jednak stosunkowo szybko ta mania mi przeszła - już nie chciałam być agentką, zainteresowały mnie inne zawody. Dlaczego o tym piszę? Bo gdyby nie ten okres w moim dzieciństwie, prawdopodobnie nie zainteresowałaby mnie ta książka. Ale gdy zobaczyłam jej opis, stwierdziłam, że to będzie taka lekka i przyjemna lektura, dzięki której przypomnę sobie moje dziecięce marzenia i plany. Tak też było - książkę przeczytałam w jedno popołudnie i oceniam ją jako dobrą. Gdybym miała te 10 lat mniej, pewnie moja ocena byłaby dużo wyższa. Jako starszy czytelnik widzę jednak, że autorka trochę na siłę chciała stworzyć masę tajnych szpiegowskich urządzeń, przejść, a nawet maści - co momentami trochę razi i przeszkadza. Nie do końca wiadomo też, do kogo skierowana jest książka - dzieci nie zainteresuje wątek romansu, stanowiący główną oś wydarzeń, a starsi czytelnicy mogą stwierdzić to co ja - że zdolności agentek są troszeczkę przesadzone.
Mimo tego, polecam książkę - lekka lektura, którą należy potraktować z przymrużeniem oka ;)

Parę lat temu (no, w sumie to może trochę więcej niż "parę" - chyba że 10 lat podchodzi pod takie określenie ;P) pokochałam filmy i książki o tajnych agentach. Marzyłam, że gdy dorosnę, będę taką właśnie agentką - mającą specjalny sprzęt, jeżdżącą na misje, ratującą świat. Później odkryłam tzw. "Jamesa Bonda dla nastolatków", czyli Cody'ego Banksa. Żałowałam, że rodzice...